Gabardine is de naam van een speciaal soort stof dat moeilijk te vervaardigen is. Door deze complexiteit verkrijgt het echter zeer belangrijke eigenschappen, zoals slijtvastheid en het vermogen om vorm te behouden.
Gabardine
Gabardine behoort tot de categorie van wollen stoffen, omdat het is gemaakt van merinowol - een waardevol schapenras met zeer dunne wolvezels, dat voornamelijk in Australië wordt gefokt. Tijdens het maken van de stof wordt de draad van merinowol zowel als schering als als inslag gebruikt, dat wil zeggen, het gaat in beide richtingen van de stof.
De aard van de draden die voor deze doeleinden worden gebruikt, verschilt echter: voor de ketting wordt bijvoorbeeld een zeer dunne draad gebruikt, die aan beide uiteinden is voorgedraaid, en de merinowol die voor de inslag wordt gebruikt, is enkelvoudig, dat wil zeggen, dikker. In dit geval zijn de inslag- en kettingdraden op een speciale manier met elkaar verweven, wat in de textielindustrie complexe twill wordt genoemd. Dankzij dit weven krijgt het oppervlak van de stof een speciaal patroon in de vorm van een klein litteken, dat schuin op de snede van de stof is gericht, waarbij een hoek van 60-70 ° wordt waargenomen.
Dergelijke vereisten voor het proces van het maken van deze stof werden geformuleerd door de uitvinder - de beroemde modeontwerper Thomas Burberry, wiens modehuis nog steeds goed bekend is bij kenners van de nieuwste trends op dit gebied. Tegelijkertijd creëerde de maker van gabardine deze stof in 1879 en sindsdien hebben de kenmerken ervan geen significante veranderingen ondergaan.
Toepassing van gabardine
Belangrijke veranderingen hebben echter de heersende aard van het gebruik van gabardine beïnvloed. Thomas Berbury ontwikkelde het bijvoorbeeld als een duurzame en warme stof die zeer geschikt was voor het maken van pakken voor landarbeiders: het hield de lichaamstemperatuur vast, was niet te nat en werd niet geblazen door de wind. Vervolgens werd gabardine vanwege dezelfde eigenschappen gebruikt om het uniform van soldaten te naaien tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Tegelijkertijd is in de moderne textielindustrie het toepassingsgebied voor gabardine aanzienlijk uitgebreid. Tegenwoordig wordt het voornamelijk gebruikt voor het maken van jassen en pakken. Bovendien wordt tegenwoordig bij de productie van deze stof vaak synthetische draad toegevoegd aan de hoofdvezel, wat de consumenteneigenschappen van de afgewerkte stof verbetert: het kreukt minder, wordt minder blootgesteld aan vuil en wordt gemakkelijker schoon te maken. Zo werd gabardine een materiaalkenmerk van de zakelijke kledingstijl, maar het behield ook zijn militaire doel: het wordt nog steeds gebruikt om militaire uniformen te maken voor hoge officieren.
