De ringwormen, waaronder regenwormen, hebben geen speciale organen die verantwoordelijk zijn voor de ademhaling. Gasuitwisseling vindt met hen plaats door de diffusie van het hele lichaam, dat wil zeggen, ze "ademen door de huid".
instructies:
Stap 1
Ademhalingsorganen zijn niet nodig voor wormen, omdat de ringvormige structuur en cilindrische vorm zorgen voor een optimale verhouding van volume en oppervlakte die nodig zijn voor het verkrijgen van zuurstof. Aangezien wormen een beetje genoeg bewegen, kunnen we zeggen dat zo'n ademhaling door de huid voldoende voor hen is.
Stap 2
Wormen hebben echter een bloedsomloop, in tegenstelling tot eencellige organismen en sommige soorten insecten, wordt hemoglobine opgelost in het bloed van de regenworm, dat door het lichaam wordt gedragen door de samentrekking van grote bloedvaten wanneer de worm beweegt. Hierdoor circuleert zuurstof door het lichaam, waardoor de diffusie behouden blijft. Grote bloedvaten zijn één ader en één slagader; dit is hoeveel bloedvaten de worm heeft (behalve de haarvaten die zich onder de nagelriem bevinden).
Stap 3
Als zodanig bestaat de huid, zoals bij zoogdieren, in de regenworm in principe niet, er is een heel dunne hoes - de cuticula. Een dergelijke huid wordt bevochtigd door epitheliale afscheidingen en door zijn minimale dikte kan de worm ademen. Een dergelijke huid is echter niet beschermd tegen uitdroging, omdat de wormen in een soort vochtige omgeving moeten leven om de huid tegen uitdroging te beschermen. Zuurstof wordt voorlopig opgelost in water, dat het lichaam van de worm bedekt, en pas daarna via de haarvaten in het bloed wordt opgenomen. Als de huid van de worm opdroogt, kan deze geen zuurstof uit de omgeving opnemen en sterft.
Stap 4
Omdat de regenworm praktisch niet naar de oppervlakte komt, blijkt een dergelijk ademhalingssysteem er buitengewoon gunstig voor te zijn - het kan zuurstof rechtstreeks uit de bodem halen voor gasuitwisseling. Er zit genoeg zuurstof tussen de deeltjes van de aarde om ze van de worm te voorzien. Tijdens de regen kruipen wormen uit de grond naar de oppervlakte, dit komt doordat water de deeltjes van de aarde aan elkaar plakt en er geen lucht tussen zit. Om de zuurstof te krijgen die ze nodig hebben, moeten de wormen naar de oppervlakte stijgen.
Stap 5
Om de ademhaling van een regenworm te controleren, kunt u een eenvoudig experiment uitvoeren: aarde wordt in een pot gegoten, er worden verschillende wormen bovenop geplaatst. Na korte tijd zullen de wormen zich in de grond begraven, maar als je water op de grond giet, komen ze naar de oppervlakte. Alle ringwormen ademen op dezelfde manier - met behulp van de huid, het hele oppervlak van het lichaam.
