Rubberproducten en die van rubber lijken vaak erg op elkaar: ze hebben bijna dezelfde dichtheid, textuur en fysieke eigenschappen. De materialen zelf zijn echter fundamenteel anders.
Rubber begon in 1823 te worden gebruikt als impregnatie voor regenjassen, die werden uitgevonden door C. Mackintosh.
Rubber
Er zijn twee soorten grondstoffen: natuurlijk en kunstmatig. Natuurrubber wordt gewonnen uit de latex van rubberplanten die in Latijns-Amerika groeien, waaronder de volgende soorten bomen:
- hevea;
- rubberen ficusen;
- variëteiten van landolphia.
Kunstrubber wordt synthetisch genoemd. Het is gebaseerd op de synthese van isopreen en butyllithium met behulp van een chemische katalysator. Bij de productie van synthetisch rubber worden ook aardoliederivaten als oplosmiddel gebruikt. Het werd voor het eerst ontvangen in 1920 en in 1931 begon de serieproductie op industriële schaal. Momenteel zijn er de volgende soorten synthetische rubbers:
- styreen-butadieen;
- polybutadieen;
- polyisopreen;
- butylrubber;
- ethyleen-propyleen;
- chloropreen;
- butadieen - nitril.
Rubber
Rubber wordt verkregen door rubber te vulkaniseren en verschillende chemische elementen toe te voegen die zijn ontworpen om de sterkte van het materiaal te vergroten. De eerste rubber verscheen in 1839 door vulkanisatie onder invloed van zwavel op rubber, waarbij de netwerkstructuren op moleculair niveau worden versterkt.
Bij het synthetiseren van rubber met het gebruik van synthetisch rubber wordt een materiaal verkregen dat beter bestand is tegen agressieve media, zoals:
- vloeistoffen met een hoog octaangehalte (benzine, kerosine);
- geraffineerde aardolieproducten (verschillende soorten oliën).
Ook heeft rubber veel betere eigenschappen met betrekking tot mechanische belasting door externe factoren. Het heeft een veel dichtere structuur in vergelijking met rubber, waardoor het wijdverspreid is in alle sectoren van de nationale economie.
Door zijn kunstmatige oorsprong is rubber bestand tegen verschillende atmosferische invloeden. Het heeft onder andere diëlektrische eigenschappen. Maar het belangrijkste verschil tussen natuurlijk en kunstrubber uit rubber is de verhoogde plasticiteit van de rubbermassa. Het wordt tijdens de productie speciaal aan rubber toegevoegd om flexibiliteit en taaiheid toe te voegen. Zuiver rubber wordt vanwege de geringe sterkte bijna nooit gebruikt, maar bij toevoeging aan rubber ontstaat een zeer sterk, slijtvast materiaal.
