Een lepel in de vorm die de moderne mens kent, verscheen in de oudheid. De eerste lepels werden gemaakt van dierenhoorns en hout. Na verloop van tijd werden ze gemaakt van verschillende metalen.
Zilveren lepels in de geschiedenis
In 1259 werden voor het eerst in Europa zilveren lepels genoemd. Deze apparaten werden gebruikt door vertegenwoordigers van de adel en de koning zelf. Zo werden onder de persoonlijke bezittingen van koning Edward de Eerste lepels van zilver en goud genoemd.
Tijdens de Renaissance verspreidden apostolische lepels zich, hun stekken waren versierd met afbeeldingen van de apostelen, discipelen van Jezus Christus. Deze lepels waren een welkomstgeschenk voor verschillende christelijke feestdagen. Deze lepels werden vaak gemaakt van goedkope metalen en vervolgens verzilverd.
In Rusland verschenen zilveren lepels in 988, ze werden besteld voor zijn team door Vladimir Krasnoe Solnyshko. Nestor noemde dit in de Tale of Bygone Years, met het argument dat het team van de prins niet tevreden was met het feit dat ze houten lepels moesten gebruiken. De prins gaf opdracht om lepels voor hen te maken van zilvermetaal, zodat de soldaten hem goed zouden behandelen.
Zilveren apparaten kwamen echter in het dagelijks leven in de tijd van Peter de Grote. Verdere Europeanisering van Rusland leidde ertoe dat tegen het einde van de achttiende eeuw zilveren lepels te vinden waren in de huizen van gewone stedelingen, en niet alleen aan het hof.
Lepels werden beschouwd als zeer waardevolle items. Ze werden in speciale gevallen bij zich gedragen. Er zijn veel gezegden en spreekwoorden gewijd aan lepels. Zilveren lepels kosten veel en werden vaak van generatie op generatie doorgegeven.
Een kleine zilveren lepel die in een bak met water wordt geplaatst, ioniseert en zuivert het.
De voordelen van bestek
Tegenwoordig blijft zilverwerk een goed cadeau voor een belangrijk feest. Traditioneel worden zilveren lepels gegeven voor bruiloften. Alle geschenken op zo'n dag moeten de pasgetrouwden immers verrukken en hen hun hele leven samen vergezellen. Daarom zijn bestek (en lepels) een uitstekend cadeau, omdat ze niet alleen mooi zijn, maar ook nuttig, omdat ze desinfecterende eigenschappen hebben.
De moderne wetenschap erkent zilver als een universeel antibioticum. Het is bewezen dat de bacteriedodende eigenschappen van dit metaal vijf keer hoger zijn dan die van bleekmiddel en gewoon chloor. Zilver desinfecteert bijvoorbeeld micro-organismen die darminfecties veroorzaken. Daarom kan zilverwerk meer worden dan een gewoon souvenir.
Kleine zilveren lepels worden tegenwoordig vaak aan lange kettingen gehangen en als ongebruikelijk sieraad gedragen.
Het is in Rusland al lang een traditie om baby's zilveren lepels te geven "voor hun eerste tandjes" (soms voor hun eerste verjaardag). Dit komt door het feit dat het uiterlijk van de eerste tand ongeveer overeenkomt met het moment waarop het tijd is om aanvullende voedingsmiddelen te starten. Tot nu toe is moedermelk de enige voeding voor de baby. En met het begin van aanvullende voeding kan hij schadelijke bacteriën krijgen, die op de een of andere manier moeten worden aangepakt. Daarom krijgt hij als extra bescherming een zilveren lepel aangeboden.
