De term "psychedelisch" kwam in gebruik met de lichte hand van de Engelsman Humphrey Osmand. Als praktiserend psychotherapeut overwoog hij het gebruik van LSD, een semi-synthetische psychoactieve drug, bij de behandeling van psychische stoornissen.
In feite zijn psychedelica drugs die hallucinaties veroorzaken. Albert Hoffmann, de eminente Zwitserse chemicus wiens onderzoek leidde tot de synthese van LSD-25, vertaalt in zijn boek LSD - My Problem Child de term psychedelica als 'geestverruimend'. Hoffman noemt zijn uitvinding zelf een medicijn voor de ziel. “De spirituele crisis die alle sferen van de westerse geïndustrialiseerde samenleving heeft overspoeld, kan alleen worden genezen door onze visie op de wereld te veranderen. We moeten overstappen van het materialistische, dualistische geloof dat mens en milieu gescheiden zijn naar een nieuw bewustzijn van de allesomvattende realiteit…”Het is echter onmogelijk om psychedelica te reduceren tot drugs alleen. Het effect van "bewustzijnsverruiming" kan bijvoorbeeld optreden tijdens meditatie, slaapgebrek, sommige religieuze praktijken, enz., Evenals bij psychische stoornissen.
In de jaren 60 van de vorige eeuw overschreed de term 'psychedelisch' de grenzen van de psychotherapie. Er ontstond een nieuwe richting in de cultuur, die vervolgens alle aspecten ervan beïnvloedde. Om werken te maken, worden zeer niet-standaard technieken gebruikt - felle kleuren, plots die lijken op waanideeën die ontstaan onder invloed van drugs. Typische vertegenwoordigers van psychedelische schilderkunst zijn bijvoorbeeld avant-gardekunstenaars - Salvador Dali, Vasily Kondinsky, Pablo Picasso. Met de ontwikkeling van computertechnologie verschenen psychedelische computergraphics.
Psychedelische literatuur - "geestverruimende" fictie en wetenschappelijke journalistieke werken, studies van de eigenschappen van psychoactieve drugs, bijvoorbeeld Timothy Larry - "Psychedelic Experience", Hunter Thompson - "Fear and Loathing in Las Vegas", Aldous Huxley - "Oh wondere nieuwe wereld "en anderen.
Psychedelische muziek is een nieuw genre dat tegelijk met de hippie-subcultuur opdook en er nauw mee verbonden is. Psychedelische rock beïnvloedt luisteraars als drugs en is oorspronkelijk ontstaan onder invloed van drugs. Het effect wordt bereikt met ongebruikelijke instrumenten en geluidseffecten. Psychedelische rock, krautrock, trance, goa-trance, psychedelische trance, pop, folk, soul zijn de hoofdrichtingen van psychedelische muziek.
