Zoete of gezouten pinda's zijn favoriet bij velen. Het wordt toegevoegd aan zoetwaren, er wordt boter van gemaakt en het wordt geschild en in de schaal verkocht. Niet iedereen weet echter hoe en waar pinda's groeien, en ook waarom ze niet als een noot kunnen worden beschouwd.
Groeikenmerken
Pinda's zijn een plant uit de peulvruchtenfamilie. Het is een kruidachtige eenjarige plant met kleine geelachtige bloemen.
Niemand heeft ooit pinda's in het wild gezien, maar op het eiland Madagaskar is er een plant die erop lijkt, die de lokale bevolking gemalen erwten noemt. Deze naaste verwant van pinda's heeft een kruidachtige stengel, ovale bladeren en bloeit zeer rijkelijk. De bonen zijn eetbaar, maar ze zijn iets groter dan die van pinda's. Ze worden ondergronds gevormd, waarvoor de steeltjes, laag gebogen, erin groeien. In sommige West-Afrikaanse regio's zijn dergelijke erwten niet alleen bekend, maar ook met succes gekweekt.
Pinda's zijn thermofiel, daarom is het alleen mogelijk om het in het veld te laten groeien in de klimatologische omstandigheden van de zuidelijke regio's van ons land. Liefhebbers die op de middelste baan wonen, zullen gebruik moeten maken van kassen.
Pinda's kweken
Het proces van het kweken van pinda's begint met de voorbereiding van hun zaden. Afhankelijk van de temperatuur moeten de ongebrande bonen eind april (begin mei) op een natte doek worden uitgespreid en ontkiemd, waarbij een vochtige omgeving ongeveer 10 dagen wordt aangehouden. Zaden waarin spruiten zijn uitgekomen, moeten in kleine potten met aarde worden geplaatst, zodat 14 dagen na ontkieming zaailingen klaar zijn om te planten in zorgvuldig losgemaakte bedden.
Wie pinda's in een kas wil planten, moet er rekening mee houden dat hij en tomaten zich dicht bij elkaar goed voelen. De reden is simpel: tomatenstruiken met verwijderde onderste bladeren interfereren niet met de ontwikkeling van ondermaatse pinda's, en dat geeft op zijn beurt stikstof af, wat zijn buren in de tuin echt nodig hebben.
Tegen het einde van juni, wanneer de stelen tot 15-20 cm zijn uitgerekt, beginnen de pinda's de een na de ander te bloeien, en dit duurt minstens anderhalve maand. Elk van de bloemen gaat slechts een dag open en 200 bloemen kunnen achtereenvolgens op één struik verschijnen.
In bevruchte bloemen vormt zich een eierstok, die de neiging heeft om in contact te komen met de grond om er geleidelijk in door te dringen en alle voorwaarden te scheppen voor de succesvolle ontwikkeling van de bonen. Als het bed slecht wordt onderhouden en de eierstok niet voldoende diep is kunnen doordringen, blijft het steriel en sterft het af.
Het is noodzakelijk om de bedden volgens het volgende schema te verwerken: eind juli - aanharken tot een hoogte van 30 mm met een los mengsel van compost en grond uit de tuin; Augustus - heuvelen tot een hoogte van 15 tot 20 mm.
Met de juiste zorg voor pinda's zal de eerste helft van september worden gekenmerkt door een aangenaam evenement - oogsten. Zodra de bladeren van de plant geel worden, moeten de struiken volledig uit de bedden worden verwijderd, de brokken aarde worden afgeschud en op een zonnige plaats worden gelegd om te drogen.
