Geloof is een subjectief geloof in de waarheid van iets dat geen verband houdt met een grondgedachte. Feitelijke bevestiging kan plaatsvinden, maar het kan zijn dat dit niet het geval is, dit zal op geen enkele manier het geloof aantasten.
Het is niet zo eenvoudig om de plaats van het geloof in de mentale activiteit van een persoon te bepalen. Ze heeft zowel intellectuele eigenschappen, die een soort geloof vertegenwoordigen, als emotioneel. Vanuit het gezichtspunt van de emotionele sfeer behoort geloof tot de categorie van hogere gevoelens, omdat het constant is, niet situationeel.
Geloof is een van de sterkste gevoelens. Het evangelie van Matteüs zegt: "Als je een geloof hebt ter grootte van een mosterdzaadje en tegen deze berg zegt:" ga van hier naar daar, "en hij zal voorbijgaan." De werkzaamheid van het geloof ligt in de invloed die het heeft op de motivatie, en dus op de activiteit, en daarom is het geloof in de overwinning zo belangrijk in sport en in oorlog.
Geloof en bewijs
Geloof heeft niet alleen geen bewijs nodig - het zou juister zijn om te zeggen dat waar het bewijs begint, het geloof eindigt. Zo zijn er vanaf de tijd van Thomas van Aquino tot nu pogingen ondernomen om het bestaan van God te bewijzen. Ze blijken allemaal steevast tevergeefs, maar zelfs als het mogelijk zou zijn om dit postulaat te bewijzen, zou het van weinig nut zijn.
Misschien zou het bewijs ongelovigen hebben overtuigd, maar dit zou een overtuiging zijn, geen geloof - er zou geen emotionele component zijn, daarom zou er geen krachtige motivatie zijn voor het christelijke leven, noch de basis voor een oprechte relatie met God. Gelovigen hebben geen bewijs nodig: als iemand naar bewijs zoekt, betekent dit dat hij niet bepaald standvastig in het geloof is.
De reikwijdte van het geloof
Traditioneel wordt geloof geassocieerd met religie, deze woorden worden zelfs als synoniemen gebruikt en spreken van 'christelijk geloof' of 'moslimgeloof'. In religie speelt geloof in God inderdaad een fundamentele rol, maar niet alleen religieuze dogma's kunnen als vanzelfsprekend worden beschouwd.
Een astronoom of natuurkundige kan bijvoorbeeld bewijzen dat de aarde om de zon draait en niet de zon om de aarde - in deze vorm zou het een wetenschappelijk onderbouwde bewering zijn. Maar iemand die ver van de wetenschap staat, kent de bewijzen misschien niet, en voor hem zal alle 'rechtvaardiging' worden teruggebracht tot de gedachte: 'Dit werd bewezen door N. Copernicus en G. Galileo.' In dit geval neemt een persoon wetenschappelijke waarheid op geloof, buigend voor het gezag van de wetenschap.
De rol van het geloof is ook groot in menselijke relaties. Het doordringt alle niveaus van de organisatie van de samenleving en fungeert als een bindend, cementerend principe: als een man stopt met in zijn vrouw te geloven, stort het gezin in elkaar, als het volk niet meer in de regering gelooft, stort de staat in.
Geloof is een waarlijk menselijke manifestatie, niet kenmerkend voor enig ander dier, omdat het ontstaat op het kruispunt van rede en gevoel.
