Gedurende vele eeuwen hebben mensen de veranderingen in de natuur geobserveerd en patronen geïdentificeerd die later de basis vormden van kalenders. Dit woord vertaald uit het Latijn (calendarium) betekent "schuldenboek". Op de eerste dag van de maand betaalden debiteuren in het oude Rome rente in de vorm van kalenders. De moderne betekenis van het woord "kalender" verscheen in de Middeleeuwen - het is een systeem van het tellen van tijdsperioden, gebaseerd op de schijnbare bewegingen van de zon en de maan.
De verdeling van het jaar in twaalf maanden vond plaats in het oude Rome tijdens het bewind van Julius Caesar. Daarvoor was het jaar verdeeld in tien maanden en begon het met maart, genaamd Marius ter ere van de god Mars, de patroonheilige van het veldwerk dat die maand begon. Daarna kwam april; de naam komt van het Latijnse woord aperire, wat openstellen betekent. Mei is vernoemd naar de godin van de vruchtbaarheid Maya, en juni is vernoemd naar Juno. Alle daaropvolgende maanden: Quintilis, Sextilis, september, oktober, november, december gaven een serienummer aan 46 v. Chr. op advies van de Egyptische hofastroloog Sozigen voerde Julius Caesar een kalenderhervorming door. Hij vereeuwigde zichzelf door de maand Quintilis te hernoemen in Julius, en voegde nog twee maanden toe aan het jaar - januari en februari. De eerste is vernoemd naar de god met twee gezichten van alle begin Janus, en de tweede betekent 'reiniging van het jaar'. Tegelijkertijd werd een vierjarige zonnecyclus vastgesteld: drie jaar met 365 dagen en één met 366 dagen. De maanden begonnen ongelijke duur te hebben: elk 30 dagen in april, juni, Sectyabr, september en november; 31 dagen elk in januari, maart, mei, juli, oktober en december; en 29 dagen in februari. Om de vier jaar werd er een extra dag ingevoegd vóór de maart-kalenders. Het begin van het jaar werd uitgesteld van maart tot januari, het was in deze maand dat het economisch jaar in Rome begon, en de consuls aantrad, en keizer Octavianus Augustus voltooide de hervorming en gaf de maand Sextilis zijn naam. Omdat hij het feit niet wilde accepteren dat "zijn" maand een dag korter is dan Julius, voegde hij nog een dag toe aan augustus en nam daarmee februari af. Sinds die tijd, in februari, zijn drie jaar van de cyclus 28 dagen, en in de vierde - 29. In het oude Rusland was het kalenderjaar verdeeld in vier seizoenen. Er was ook een lunisolaire kalender met de toevoeging van zeven extra maanden om de 19 jaar. Met de goedkeuring van het christendom begon het verslag te worden bijgehouden volgens de Byzantijnse versie van de Juliaanse kalender, zij het met enkele afwijkingen. Volgens de traditie in Rusland begon het jaar nog steeds in maart. In 1492 stelde Ivan III het begin van het jaar uit tot 1 september en in 1699 werd bij decreet van Peter I de chronologie "vanaf de schepping van de wereld" vervangen door de Juliaanse kalender met het begin van het jaar op 1 januari.
