De moderne kalender is zo gemaakt dat deze zo dicht mogelijk bij de werkelijke astronomische tijd ligt. Desalniettemin zijn er enkele eigenaardigheden in de kalender die vrij moeilijk te begrijpen zijn. Weinig mensen weten bijvoorbeeld waarom er maar 28 dagen in februari zijn.
De moderne kalender, die bijna overal wordt gebruikt, vindt zijn oorsprong in de Romeinse tradities. In de eerste Romeinse kalender was het jaar veel korter dan de huidige en bestond het uit slechts tien maanden. Februari zat er niet bij.
In de tijd van Julius Caesar werd een nieuw kalendersysteem gecreëerd, veel consistenter met de positie van de zon en de maan ten opzichte van de aarde op verschillende tijdstippen van het jaar. Deze kalender is samengesteld door Egyptische astronomen en is vanaf 45 v. Chr. officieel geïntroduceerd op het grondgebied van het Romeinse Rijk. Met de naam van de keizer begon hij "Julian" te worden genoemd. Volgens hem werd het concept van schrikkeljaren geïntroduceerd. In een normaal jaar duurde februari negenentwintig dagen en in een schrikkeljaar dertig.
Naast de wijziging in het aantal dagen zijn ook de namen van enkele maanden in de kalender veranderd. Met name juli, voorheen eenvoudigweg 'de vijfde' genoemd, is hernoemd ter ere van Julius Caesar, die die maand werd geboren.
Nadat zijn opvolger, Octavianus Augustus, aan de macht kwam, hielden de kalenderhervormingen niet op. Ook deze heerser wilde zijn naam vereeuwigen in de chronologie. In 8 voor Christus deed de Romeinse senaat een voorstel om de maand te noemen ter ere van de heerser, die de "zesde" werd genoemd. Het werd bekend als augustus. Veel kroniekschrijvers en onderzoekers sinds de middeleeuwen geloofden dat augustus oorspronkelijk uit dertig dagen bestond, en de keizer, die wilde dat zijn maand niet korter zou zijn dan juli, voegde er een dag aan toe en nam die van februari. Daardoor werd februari nog korter en kwam op het huidige aantal dagen.
Een aantal moderne onderzoekers weerleggen dit echter. Ze geloven dat augustus oorspronkelijk uit eenendertig dagen bestond en dat februari eerder werd verkort om de kalender in overeenstemming te brengen met de seizoenen en de positie van de hemellichamen. Dit standpunt wordt bevestigd door enkele oude Romeinse documenten.
