In Sovjet-leerboeken werd het concept "Eerste Wereldoorlog", traditioneel voor de wereldgeschiedenis, vaak vervangen door "imperialistische oorlog". Wat werd er precies met zo'n definitie bedoeld? Dit kan worden begrepen door de specifieke kenmerken van het interpreteren van de geschiedenis vanuit het oogpunt van het marxisme te begrijpen.
Om de essentie van het fenomeen imperialistische oorlogen te begrijpen, moet je de betekenis van het woord "imperialisme" begrijpen. Marxistische filosofie en geschiedschrijving onderscheiden vijf hoofdfasen in de ontwikkeling van de samenleving, ook wel sociaal-economische formaties genoemd: primitieve gemeenschapsstandpunt, slavenstandpunt, feodalisme, kapitalisme en communisme. Elk van hen had het belangrijkste onderscheidende kenmerk: een speciale productiemethode. In deze theorie is het imperialisme de laatste fase van het kapitalisme vóór de socialistische revolutie. De eigenaardigheden van het imperialisme zijn de oprichting van grote monopoliebedrijven, de voortdurende verslechtering van de positie van arbeiders en op staatsniveau territoriale expansie en kolonialisme.
Een imperialistische oorlog zelf is een conflict waarbij een of meerdere imperialistische landen betrokken zijn. Het belangrijkste doel is het veroveren van territoria en middelen voor de vestiging van nieuwe kolonies en uitgebreide economische ontwikkeling. Marxistische geschiedschrijving verwijst naar dergelijke oorlogen, bijvoorbeeld de opiumoorlogen van de 19e eeuw, waarin het Britse rijk controle over China wilde krijgen; de Boerenoorlog, die een reactie was op de onafhankelijkheidsbeweging onder de gelederen van Europese kolonisten in de Zuid-Afrikaanse koloniën; evenals de Eerste Wereldoorlog, waarin verschillende grootmachten van die tijd met elkaar in botsing kwamen, en waarvan het doel opnieuw de herverdeling van afhankelijke gebieden in de wereld was.
Moderne historici stellen voor het grootste deel de ondubbelzinnige marxistische militaire conflicten aan het begin van de XIX - XX eeuw als imperialistisch in vraag. Naast economische hadden deze oorlogen complexe sociale en politieke redenen die niet passen in de theorie van een verandering in economische formaties. Niettemin werd het begrip van de gewapende conflicten van deze periode als een speciaal fenomeen voor het eerst uitgevoerd door Marx, die de historici van de 20e eeuw hielp bij een complexe perceptie van de internationale situatie in het tijdperk van het imperialisme.