Het beheersen van de bel als muziekinstrument is een buitengewoon interessante activiteit waarvoor geen speciale vaardigheden vereist zijn.
In feite kan iedereen leren klokkenluider te worden. En door intensieve training een bepaald vaardigheidsniveau op dit gebied te bereiken.
Het uiterlijk van de bel in iemands leven
In de oudheid was de primitieve mens alleen met de natuur. De geluiden van de donder en de bliksemflitsen wekten angst op, wat aantoont hoe groot de kracht van de natuur is. Waarschijnlijk was het in deze tijd dat een man een stok greep, op een steen sloeg en zo een hard geluid maakte. Dit was de eerste bel. Dus probeerde de mens zich in zijn macht te doen gelden tegenover de krachten van de natuur. Dergelijke harde geluiden werden vervolgens vergezeld van heilige riten (ongeacht religie).
Later, met de ontdekking van metalen, begonnen de voorouders van moderne klokken te verschijnen. Deze weg is lang en gevarieerd geweest. De vorm van de bel - aan de ene kant afgerond (gesloten) en aan de andere kant iets verbreed (open) - werd niet meteen vastgesteld. Vaten, tetraëdrische, halfronde en cilindrische werden geprobeerd. Totdat de bel uiteindelijk zijn moderne uitstraling kreeg.
Waar kun je trainen om een beltoon te zijn?
Als een persoon de wens heeft om de klokken te luiden, is het niet moeilijk om training te volgen. In Rusland zijn tegenwoordig ongeveer vijf scholen bekend die klokkenluiders onderwijzen. Bijzondere initiële vaardigheden (zoals kennis van notenschrift en eventuele elementaire muziekopleiding) zijn niet vereist van de toekomstige student. Het is wenselijk om gevoel voor ritme en coördinatie te hebben, omdat de klokkenluider een groot aantal klokken tegelijk moet bedienen met zijn handen en rechterbeen.
Tijdens de opleiding, die twee of drie maanden duurt, vestigt de student zich op de school. Hier doorloopt hij theoretische materialen (van de geschiedenis van de bel als instrument tot de methoden en materialen die worden gebruikt bij het gieten van het instrument) en praktijken in de kunst van het bellen, waarbij hij verschillende technieken en technieken bestudeert om deze zelfklinkende muzikale percussie te spelen instrument.
Het aantal getrainde ringers groeit elk jaar aanzienlijk. En dit feit is zeer aangenaam, want tijdens de periode van het verbod op het gieten van klokken, evenals op het luiden van klokken, was hun aantal sterk verminderd.
Helaas kan niet iedereen het zich veroorloven om naar een andere stad te komen voor een training in belvaardigheden. In dit verband ontwikkelde het personeel van het Arkhangelsk Bell Art Center een speciale educatieve toepassing voor de computer. Iedereen die dat wil, kan op een elektronisch verzoek aan de school dit programma voor persoonlijk gebruik helemaal gratis krijgen.
De tradities van onze voorouders leven en worden op vele manieren overgedragen die ons tot op de dag van vandaag omringen. Samen met stille vreugde in de ziel, komt een persoon tot het besef dat ons verleden en onze geschiedenis niet worden vergeten wanneer klokken worden gehoord, uitgevoerd door onze tijdgenoten.
