Tegenwoordig is het moeilijk om je een leven zonder bril voor te stellen - een optisch apparaat om het zicht te verbeteren of de ogen te beschermen tegen de zon. Maar 800 jaar geleden wist niemand van hen, en toen konden eeuwenlang alleen zeer rijke mensen een bril betalen.
Voorbeelden van de eerste bril
De geschiedenis van brillen gaat terug tot in de oudheid. Opgravingen door archeologen hebben herhaaldelijk bevestigd dat in het oude Griekenland, Egypte en Rome edelstenen werden gebruikt als een optisch apparaat om de ogen tegen de zon te beschermen. Zo werd op het eiland Kreta een unieke optische lens van bergkristal ontdekt. Stukken glas werden op het oppervlak van de tekst van het manuscript geplaatst om de letters te vergroten. Ze werden niet voor een ander doel gebruikt, aangezien boeken en kranten pas veel later werden gepubliceerd.
Brillen voor brillen maken
Het is opmerkelijk dat het de zonnebril was die voor het eerst werd uitgevonden - in de 12e eeuw gebruikten Chinese rechters rookkwartsplaten zodat niemand de uitdrukking van hun ogen tijdens het proces kon zien. En slechts een eeuw later, in Venetië, bedachten ze een speciaal dun en transparant glas, dat ze begonnen te gebruiken om glazen te maken. Het geheim van de productie van dergelijk glas werd tot het einde van de 16e eeuw zorgvuldig bewaakt door het gilde van Venetiaanse ambachtslieden.
De eerste bril bestond uit twee monocles verbonden door een pin. Ze werden op de neus geplaatst en daar vastgehouden door wrijving in het scharniergewricht. Even later werd de pin op de bril vervangen door een elastische strik, die het toestel veel steviger op de neus hield. Toch was zo'n sluiting niet erg handig, dus na een tijdje begonnen ze touwtjes aan de bril te bevestigen, vastgebonden aan de achterkant van het hoofd.
Massaproductie van brillen en uitvinding van tempels
Van XIII tot XVII was de productie van brillen duur, dus alleen zeer rijke mensen konden zo'n apparaat betalen. Sinds de 17e eeuw is de productie van brillen enorm geworden - zelfs straatverkopers begonnen ze te verkopen. Uiteraard had dit een negatief effect op de kwaliteit van de goederen.
Tot de 16e eeuw werden brillen alleen geproduceerd voor mensen die leden aan verziendheid, toen verscheen er een bril met een holle bril voor bijziende mensen.
In de 18e eeuw voegde de Londense opticien Edward Scarlett veren toe aan de brillen, waardoor ze extreem comfortabel werden. En in de tweede helft van de 19e eeuw begon de productie van brillen in een stroomversnelling te komen. Tegen het einde van die eeuw werd een bril niet alleen een noodzakelijk optisch apparaat, maar ook een modeaccessoire, waarbij de nadruk al op het frame van het product werd gelegd.
Brillen kwamen pas in de 17e eeuw naar Rusland.
Tegenwoordig worden brillen vertegenwoordigd door een breed scala aan modellen. Ze worden niet alleen gebruikt om te beschermen tegen de zon of om het zicht te verbeteren, maar ook om een modieuze look te creëren. Moderne technologieën maken het mogelijk om glazen te maken van plastic, dunne glazen zelfs met hoge dioptrie, kameleonglazen en vele andere soorten van dit optische apparaat.
