Anime is dezelfde tekenfilm, de technologie van hun productie verschilt niet van de traditionele. Er zijn echter verschillen in cultuur, stijl en inhoud. Ze maken van anime een apart animatiegenre.
Er wordt aangenomen dat het belangrijkste onderscheidende kenmerk van anime de onwaarschijnlijk grote ogen zijn. Hier zit een kern van waarheid in, dit is vooral merkbaar in oude tv-series. Voor het eerst begonnen vertegenwoordigers van traditionele animatie echter grote ogen te gebruiken (denk aan Mickey Mouse). Anime-regisseurs hebben deze techniek overgenomen omdat grote ogen een betere uitdrukking van emoties mogelijk maken. In moderne werken zie je steeds vaker een meer realistische versie van de tekening van de ogen.
De doelgroep
In tegenstelling tot reguliere tekenfilms, is de meeste anime gericht op een volwassen of tienerpubliek. Er worden complexere karakters en plots gebruikt, die zorgvuldig nadenken vereisen. Daarom worden kleine kinderen zelden aangetrokken door dergelijke tekenfilms, en slechts enkele zijn geschikt om door het hele gezin te worden bekeken.
Er wordt veel aandacht besteed aan landschappen, waardoor je je volledig kunt onderdompelen in de sfeer van de actie. Het is de moeite waard om een meer doordachte wereld op te merken, aangezien het verhaal zich lange tijd ontwikkelt, is het noodzakelijk om met veel details rekening te houden om incidenten te voorkomen.
De eerste animes waren niet bedoeld om leuk te zijn. Ze droegen een diepe filosofische betekenis die nauwelijks een jong publiek kon aantrekken. Moderne werken hebben daar veel van overgenomen.
Een ander onderscheidend kenmerk: de selectie van hun eigen subgenres met strikte kenmerken. Shonen is bijvoorbeeld werken voor tienerjongens met dynamische plots, en seinen is anime voor volwassen mannen met elementen van romantiek.
Tekenstijl
Terwijl westerse animatiebedrijven 3D-technologieën al met veel macht gebruiken, hebben hun oosterse collega's geen haast om dergelijke overgangen te maken. Er zijn veel werken gedaan in driedimensionale afbeeldingen, maar ze worden zelden populair. Dit wordt verklaard door het feit dat de meeste anime tekent op basis van manga (Japanse strips), en de personages daar zijn tweedimensionaal afgebeeld.
Ze zien er in de regel realistischer uit. In de anime overheersen de levende mensen. Er zijn bijna geen werken waarin de hoofdpersonen dieren zijn, dit in tegenstelling tot dezelfde werken van Disney. Kunstenaars bestuderen zorgvuldig menselijke proporties, evenals de dynamiek van beweging.
Er zijn echter eigenschappen die niet overeenkomen met de werkelijkheid. Bijvoorbeeld een specifieke uitstraling die het personage helder en gedenkwaardig maakt. Zo vind je bijvoorbeeld vaak personages met roze haar of een enorm litteken in de helft van hun gezicht.
