Naftaleen is een organische verbinding. Het is een aromatische koolwaterstof, het is vast, kristallijn en kleurloos; dit product is aanwezig in de samenstelling van koolteer. Het wordt gebruikt bij de vervaardiging van explosieven, kleurstoffen en als insecticide.
Naftaleen heeft een extreem scherpe geur, het wordt verkregen uit koolteer door destillatie, het gehalte ervan kan variëren van 8 tot 10%, naftaleen kan ook worden geïsoleerd uit oliepyrolyseproducten, wat veel schoner is dan koolteer.
Naftaleen werd in 1820 door Garden in koolteer aan de wereld ontdekt. In hetzelfde jaar werd de studie van de fysieke kenmerken uitgevoerd door J. Kidd, die de nu bekende naam voorstelde. In 1826 stelde Faraday de empirische formule voor de stof C5H4 vast en in 1866 stelde Erlenmeyer een structuur voor van een paar gecondenseerde benzeenringen.
Toepassing van naftaleen
Omdat naftaleen uitstekende antiseptische eigenschappen heeft, wordt het gebruikt in chirurgie. Het helpt ook bij ziekten van de darmen, ontsteking van de blaas, in de strijd tegen wormen en buiktyfus, het heeft zich ook bewezen als een koortswerend middel. Tegenwoordig heeft naftaleen plaatsgemaakt voor de meest effectieve insecticiden in de strijd tegen motten.
Naftaleen kan beschermen tegen insectenbeten, waaronder vliegen, steekvliegen, dazen, enz. Het wordt vaak gebruikt als beschermend middel bij de verzorging van vee dat aan miltvuur lijdt.
Chemische en fysische eigenschappen
Naftaleen lijkt qua chemische eigenschappen op benzeen: het wordt net zo gemakkelijk gesulfoneerd en genitreerd, en interageert ook met halogenen. Als verschil met benzeen kan worden onderscheiden dat naftaleen gemakkelijker in reacties kan aangaan.
De dichtheid is 1,14 g / cm³, de stof begint te smelten bij 80,26 ° C, het kookpunt is 217,7 ° C, de oplosbaarheid in water is 30 mg / l, het ontsteekt spontaan bij 525 ° C en het vlampunt is in het bereik van 79 tot 87 ° C, de molmassa is 128, 17052 g / mol.
Het effect van naftaleen op de menselijke gezondheid
Langdurige blootstelling aan de stof beschadigt of vernietigt rode bloedcellen, de zogenaamde rode bloedcellen. IARC-functionarissen identificeren de stof als een mogelijk kankerverwekkende stof die kan leiden tot kanker bij mens en dier.
In het menselijk lichaam hoopt naftaleen zich in de regel op in vetweefsel, waar het zich concentreert totdat het begint te verbranden, en het
