Iedereen die sterft, laat persoonlijke bezittingen en kleding achter. Dan staan zijn familieleden voor de vraag wat ze met deze dingen moeten doen. In de loop van de tijd zijn onuitgesproken bijgelovige principes ontstaan die vaak cruciaal zijn.
Mogen de bezittingen van de overledene worden gedragen?
Veel mensen bepalen zelfstandig de mate van invloed van bepaalde voorwerpen en dingen van hun overleden familieleden. Het hangt allemaal uitsluitend af van de psychologische kenmerken van een persoon, zijn persoonlijke overtuigingen en zijn relatie tot zijn verleden.
Geestelijk nuchtere mensen kunnen bijvoorbeeld vrij rustig omgaan met de dingen van de overledene, waardoor ze ze zonder gewetenswroeging kunnen weggooien of ze met plezier op zich kunnen dragen. Dit is meer kenmerkend voor complete optimisten.
Volgens predikant Andrei Lorgus kunnen en moeten de gewaden van de overledene worden gedragen. Bovendien gelooft pater Andrei dat er onder orthodoxe christenen in het algemeen een gewoonte is om de dingen van de overledene uit te delen in de zogenaamde herdenking van zijn ziel.
Wie door de dingen van de overledene de continuïteit van generaties en de samenhang van tijden of tijdperken voelt, zal ze helemaal niet kwijt willen, maar ze zullen ook niet het risico lopen ze aan te trekken. Voor zulke mensen zullen deze dingen eerder een soort psychologische ondersteuning zijn dan een persoonlijke garderobe.
Voor de derde groep personen zullen de spullen van een overleden familielid juist een last zijn, omdat ze eindeloos aan hem zullen herinneren. Uiteindelijk zal het ervoor zorgen dat je van ze af wilt.
Mens en vooroordelen
Zoals ze zeggen, hoeveel mensen hebben zoveel meningen. Iedereen ziet hierin iets anders. Niettemin, ongeacht iemands overtuigingen, zijn er in deze situatie enkele, als je dat zo mag zeggen, nauwelijks zichtbare principes.
Achter de schermen gelooft men dat zulke dingen gedragen kunnen worden, maar op één voorwaarde: als ze er niet in stierven. Aangezien mensen niet in al hun kleren tegelijk naar een andere wereld kunnen vertrekken, wordt deze situatie sterk vereenvoudigd. Volgens dit bijgeloof moet men precies de kleren verbranden waarin de overledene, toen hij nog leefde, de laatste dag van zijn leven ontmoette.
Een andere priester, aartspriester Alexander Ilyashenko, is van mening dat er geen reden is om te twijfelen of je de kleding van de overledene moet dragen of niet. De priester roept op om niet te bezwijken voor bijgeloof en te bidden dat de ziel van de overledene zal rusten.
Degenen die alle dingen van de overledene kwijt willen, ongeacht bijgeloof, moeten dit zo subtiel mogelijk doen, om hun eigenaar niet te beledigen. Dit betekent dat u uw kleding niet zomaar op de vuilnisbelt hoeft te gooien. Je moet het niet eens in de grond begraven. Je moet gewoon je kleren verbranden.
Sommige mensen geven er de voorkeur aan om alle kledingstukken van een overleden familielid weg te doen en aan de kerk te geven. En daar is niets mis mee. Je kunt ook dingen uitdelen aan mensen die ze nodig hebben.
