Lange tijd hebben mensen de Karelische berk bewonderd, waarvan het hout zich onderscheidt door een patroon dat op marmer lijkt. In de oudheid werd dit materiaal zelfs eer betoond, het werd zo hoog gewaardeerd. De paleizen en huizen van adellijke personen waren versierd met producten gemaakt van uniek hout. Karelische berken onderscheidt zich van gewone berken door het uiterlijk en de structuur van het hout.
Karelische berk: fantastische patronen op hout
Als je de stam van een Karelische berk zaagt, kun je ervoor zorgen dat het hout op sommige plaatsen echt lijkt op marmer of parelmoer in structuur. Het fineer van deze boom verbaast met de originaliteit van het patroon. Meestal bevinden zich houtvezels, hoewel langs de stam, maar nog steeds met enige buiging. Op sommige plaatsen draaien de materiaallagen als het ware in elkaar verstrengeld. Soms zijn er glitters die contrasteren met donkere of gele vlekken.
Als je naar een snede van speciaal geselecteerd hout kijkt, zie je een verscheidenheid aan vormen, die doen denken aan stormachtige zeegolven of een echt berglandschap. Vaak lijkt een patroon op een Karelische berk op langwerpige boombladeren. Als de beeldsnijder een tafelblad van een aanzienlijk gebied met dergelijk materiaal probeerde te versieren, zou hij veel moeten werken, fineerplaten oppakken en samenvoegen. Natuurlijke bochten en vloeiende overgangen zullen hier waarschijnlijk niet worden bereikt, dus origineel zijn de natuurlijke patronen van hout.
Het uiterlijk van de Karelische berk is nauwelijks sierlijk te noemen. Maar achter het niet-innemende uitzicht schuilt een echte natuurlijke rijkdom. Kijkend naar de unieke patronen van het hout, zou je kunnen denken dat het niet zonder de tussenkomst was van een bekwame vakman die vakkundig aan de stam werkte. Het hout van de Karelische berk onderscheidt zich ook door benijdenswaardige sterkte, rot bijna niet en splijt niet.
Hoe ziet een Karelische berk eruit?
Een oplettende en nieuwsgierige natuuronderzoeker kan de Karelische berk misschien wel onderscheiden van de gewone berk. Deze bomen groeien het vaakst in groepen, nogal verspreid, soms afgewisseld met gewone berken. De plant verschilt niet in significante hoogte, de gemiddelde lengte van een merkbaar gebogen stam varieert van vijf tot zeven meter, hoewel er van tijd tot tijd grotere exemplaren te vinden zijn.
Op een relatief dunne stam zijn er in de regel verdikkingen of gezwellen, de schors is overvloedig bedekt met scheuren. Van zo'n berk is een bossige vorm bekend, waarbij uit één wortel meerdere stammen groeien. Dit type berk onderscheidt zich door een verhoogde liefde voor zonlicht. Als een boom toevallig naast krachtigere stammen groeit, buigt deze geleidelijk en vindt een weg naar het licht.
Karelische berk wordt zo hoog gewaardeerd dat hij onder staatsbescherming staat. Er wordt strikt rekening gehouden met de aanplant in de natuur, ze worden geobserveerd en bestudeerd door specialisten-dendrologen. Wetenschappers zijn het nog niet eens over de vraag of de Karelische berk een aparte vorm van zijn soort is of een manifestatie is van een soort ziekelijke natuurlijke mutatie.
