Veel mensen, vooral degenen die in de Sovjettijd leefden, hebben gehoord van het concept 'dialectiek'. Het werd meestal gebruikt in verband met de marxistisch-leninistische filosofie. Toch is deze term voor de meerderheid volkomen onbegrijpelijk gebleven. Dus wat is dialectiek?
instructies:
Stap 1
Dialectiek is een van de methoden om een filosofische discussie te voeren op basis van argumentatie, evenals een speciale manier van denken. Dit concept verscheen, net als veel andere fundamentele filosofische termen, in de oudheid. Het werd geïntroduceerd door Plato in zijn beroemde werk "Dialogues". Hij gebruikte de dialectische methode om dialogen met verschillende deelnemers te beschrijven, waarbij verschillende tegenstrijdigheden aan het licht kwamen. Deze tegenstrijdigheden maken het mogelijk om het onderwerp van de discussie beter te begrijpen.
Stap 2
In de middeleeuwse filosofie ging de ontwikkeling van de dialectiek door. Toen betekende het in principe de kunst van het discussiëren, waaronder de juiste formulering van vragen en antwoorden, een competente selectie van argumentatie en een logische analyse van het materiaal voordat het aan het publiek werd gepresenteerd.
Stap 3
In de moderne tijd heeft de filosofie een nieuw ontwikkelingsniveau bereikt, de reikwijdte van het onderzoek is aanzienlijk uitgebreid. Dialectiek bleef actief worden gebruikt. De beroemde vertegenwoordiger van de Duitse filosofische school Fichte creëerde bijvoorbeeld een manier om filosofische theorieën te creëren door middel van antithese, die heel dicht bij de dialectische methode lag. Hegel heeft ook een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de dialectiek.
Stap 4
Dialectiek is een van de belangrijkste methoden van de marxistische filosofie geworden. Maar in tegenstelling tot Hegel beschouwde Marx de materie als primair voor de geest en paste hij de dialectische methode daarom vooral toe om de wetten van de ontwikkeling van de werkelijkheid te verklaren, en niet voor speculatieve ideeën erover.
Stap 5
Later werden de zogenaamde "Wetten van Dialectiek" geformuleerd door Karl Marx' co-auteur Friedrich Engels. De eerste ervan, opgevat als "De overgang van kwantiteit naar kwaliteit", verklaarde de onderlinge afhankelijkheid van deze twee categorieën. Deze wet verklaarde zowel natuurlijke fenomenen, bijvoorbeeld een verandering in de toestand van aggregatie van materie, als sociale, bijvoorbeeld een verandering in formaties.
Stap 6
De tweede wet onthult het probleem van de eenheid en strijd van tegenstellingen. Volgens hem zijn het tegenstellingen die leiden tot ontwikkeling en verandering. In de publieke sfeer is een voorbeeld van deze wet de klassenstrijd die dient voor sociale ontwikkeling.
Stap 7
De derde wet, genaamd "Ontkenning van ontkenning", illustreert het proces zelf van het veranderen van een fenomeen. Om een nieuwe kwaliteit te verwerven, moet een fenomeen zijn oude verliezen.
Stap 8
Een belangrijk onderdeel van de marxistische dialectiek was ook een speciale methode van logische constructies, uitgedrukt in het systeem "these-antithese-synthese". Volgens haar moet voor elke controversiële stelling een andere naar voren worden geschoven die deze ontkent, en uit beide moet een ideeënsynthese worden afgeleid, bestaande uit de sterke punten van beide stellingen.
