Wil een product gewild zijn, dan moet het eigenschappen en kwaliteiten hebben die nuttig zijn voor de samenleving. Maar daarnaast kan de populariteit ervan worden vergroot via verschillende marktmechanismen, waaronder reclame.
De eenvoudigste reclame bestond zelfs in de antieke wereld. In Egypte kon men papyri vinden, die melding maakten van de verkoop van eigendommen, meestal slaven. Reclame bestond toen uit inscripties die op de muren van gebouwen waren gekrabbeld of geschilderd. In Griekenland en Rome werden ze op tabletten en gravures geplaatst die op het plein werden opgehangen en gelezen.
Adverteren in het Westen
De eerste advertenties in de gebruikelijke zin verschenen in de 15e eeuw. Toen vond Johannes Gutenberg de drukpers uit, die het tijdperk van onderwijs en massaboeken markeerde. De allereerste gedrukte aankondiging dateert uit 1472. Het berichtte over de verkoop van gebedenboeken in de kerk aan de deuren waarvan het was bevestigd.
In 1630 opende Theophrastus ijverig een naslagwerk dat zich bezighield met de publicatie van gedrukte advertenties in de Franse Gazette. Maar ze waren in de regel van niet-commerciële aard en werden ingediend door individuele burgers.
Later realiseerden handelaren de voordelen van adverteren en begonnen ze reclame te maken voor hun producten. Meestal was het eten. Eerst waren ze helder en droog. Maar al snel veranderden de toon en het karakter van de berichten en werd het gebruik van plot- en ontwerptechnieken gemeengoed.
Na de uitvinding van de fotografie in 1839 werd reclametekst niet alleen aangevuld met getekende illustraties. Dit verhoogde op zijn beurt het vertrouwen van potentiële klanten, aangezien de foto voorheen niet kon worden gewijzigd zonder het risico van vervalsing.
Toen begonnen speciale bureaus reclame te maken. Ze leverden diensten voor het samenstellen van de tekst, de selectie van foto's, de locatie. Het eerste bedrijf, dat zich onder meer bezighield met en reclamecampagnes voerde, wordt dus beschouwd als het bureau Ayer and Son. Het werd opgericht in 1890.
Russische reclame
Russische kooplieden in de 10e eeuw. gebruikten reclame als een manier om hun producten te promoten. Dus betaalden ze een bepaald bedrag aan de blaffers. Deze stond naast de winkel van de handelaar en informeerde luid voorbijgangers over de beschikbaarheid van dit of dat product, de verdiensten ervan.
Een zekere bijdrage aan de ontwikkeling van het reclamebedrijf werd geleverd door volksfoto's - populaire afdrukken. Ze brachten informatie en ideeën over in de vorm van beelden. Een belangrijke plaats daarin werd ingenomen door boodschappen van commerciële aard. En met de ontwikkeling van de economie zijn ze een geweldige manier van adverteren geworden.
In de 19e eeuw nam reclame allerlei vormen aan: het werd op ronde sokkels in de straten geplaatst, kinderen en jongeren verspreidden het in de vorm van kalenders en prijslijsten. Daarnaast verschenen de eerste reclamekranten, zoals Nizhegorodskaya Yarmarka en Trade.
Na de vestiging van de Sovjetmacht kwam de reclame, net als alle andere takken van openbare activiteit, onder de controle van de partij. Het was slechts een middel om monopolisering te populariseren en te bevorderen. Alleen leden van de regering konden het publiceren. Na de Burgeroorlog en NEP begon de commerciële reclame weer te herleven.
