Kaartwetenschap houdt zich bezig met het maken van geografische kaarten. Dit is een van de secties van de cartografie, die hoogstwaarschijnlijk vóór de uitvinding van het schrift verscheen. De eerste kaarten werden afgebeeld op stenen, boomschors en zelfs zand. Ze zijn bewaard gebleven in de vorm van rotstekeningen. Een goed exemplaar is bijvoorbeeld te zien in de Italiaanse vallei van Camonica, het behoort tot de bronstijd.
Geografische kaarten zijn een tekening van het aardoppervlak; het bevat een raster van coördinaten met conventionele tekens die voor alle landen hetzelfde zijn. Natuurlijk wordt het beeld sterk verminderd. Alle kaarten zijn onderverdeeld in verschillende typen: op schaal, territoriale dekking, doel en inhoud. De eerste categorie heeft drie typen: ze kunnen grootschalig, middelgroot en kleinschalig zijn.
Voor de eerste kan de verhouding van de afbeelding en het origineel van 1:10 000 tot 1: 200 000 zijn. Ze worden het vaakst gebruikt, omdat de informatie over hen is vollediger. Middelgrote kaarten worden het meest gebruikt in bundels, bijvoorbeeld in de vorm van een atlas. Hun schaal loopt van 1: 200.000 tot en met 1: 1.000.000. De informatie erop is niet meer zo volledig, daarom worden ze minder vaak gebruikt. Welnu, de laatste versie van geografische kaarten heeft een schaal van meer dan 1: 1.000.000. Alleen de belangrijkste objecten zijn erop uitgezet. En zelfs grote steden erop hebben misschien geen naam en zien eruit als een kleine stip. Meestal worden kleinschalige kaarten gebruikt om de verspreiding van verschillende talen, culturen, religies en meer aan te geven. Een van de meest in het oog springende voorbeelden zijn weerkaarten, die bij bijna alle mensen bekend zijn.
Op territoriale schaal zijn geografische kaarten onderverdeeld in kaarten van de wereld, continenten, landen en regio's. Ze kunnen veel meer afspraken hebben. Geografische kaarten kunnen bijvoorbeeld educatief, navigatie-, toeristisch, wetenschappelijk en andere zijn.
Op inhoud zijn kaarten onderverdeeld in algemeen geografisch en thematisch. De eerste toont geografische verschijnselen. Bijvoorbeeld nederzettingen, economische voorzieningen, opvang, grenzen, etc. Thematische kaarten zijn onderverdeeld in twee subcategorieën: natuurlijke en sociale verschijnselen.
Geografische kaarten zijn een van de handigste manieren om de informatie op te slaan die mensen nodig hebben. Het is moeilijk om hun rol in de samenleving, en voor elke persoon in het bijzonder, te overschatten. Cartografie is een van de oudste wetenschappen die altijd relevant zal blijven.
