Natuurkenners hoeven niet uit te leggen hoe paddenstoelen eruit zien. Ervaren paddenstoelenplukkers kunnen een eetbaar exemplaar direct van een giftig exemplaar onderscheiden. Niet elke fan van "stille jacht" weet echter hoe paddenstoelen in het bos groeien en hoe ze zich voortplanten. Ondertussen is het groeiproces van paddenstoelen op zijn eigen manier uniek en verbazingwekkend.
Hoe vermenigvuldigen paddenstoelen zich?
Een veel voorkomende en bekende bospaddenstoel bestaat uit een poot en een dop. De poot van dit vruchtlichaam is verbonden met het mycelium, dat lijkt op een verstrengeling van draden. Het mycelium bevindt zich in het strooisel van de grond, waarin vaak stervende plantendelen of ander organisch materiaal zitten. Paddenstoelfilamenten vertakken zich vrij en in de stengel van de paddenstoel en in de dop hechten ze stevig aan elkaar.
De draden worden kanalen waardoor voedingsstoffen uit de grond de dop binnenkomen. Het onderste deel van de dop bevat platen of buizen die sporen bevatten. Deze cellen worden in enorme aantallen in de paddenstoel aangetroffen, hun aantal bereikt soms tientallen miljoenen. Naarmate de sporen rijpen, komen ze uit de opslagfaciliteiten, waarna ze vrij door de wind, dieren of insecten door het bos worden gedragen.
Wanneer sporen zich in een voor hen gunstige omgeving bevinden, beginnen ze aanhoudend te ontkiemen en vormen ze een onafhankelijk mycelium, bestaande uit de fijnste witte filamenten. Het mycelium ligt in de regel enkele centimeters van het grondoppervlak. Om toekomstige paddenstoelen actief te laten groeien en ontwikkelen, hebben ze een luchtstroom en een stabiele positieve temperatuur nodig.
Hoe bospaddenstoelen groeien
De meeste bospaddenstoelen hebben een overblijvend mycelium, dat is aangepast aan ongunstige omgevingsomstandigheden, droogte en vorst. De groei van schimmels bevriest als er een gebrek aan vocht in de grond is, maar de ontwikkeling van het vruchtlichaam stopt niet volledig. Jong mycelium is veel minder bestand tegen vorst, wat een nadelig effect heeft op de ontwikkeling van schimmels. Een sterke en vroege koudegolf kan de groei van het vruchtlichaam volledig stoppen.
Wanneer het mycelium voldoende ontwikkeld is, begint de directe vorming van de toekomstige schimmel. De draden verstrengelen zich geleidelijk met elkaar, veranderen eerst in kleine klontjes, waaruit vervolgens het been en de dop worden gevormd. Jonge paddenstoelen worden in 4-5 dagen middelgroot. Een week later begint het proces van verval van het reproductieve deel van deze bosbewoners. Paddenstoelen zijn dus nogal kortlevende bewoners van het bos.
De groeisnelheid van schimmels wordt direct beïnvloed door vocht, bodem- en luchttemperatuur, de aard van het gebied waar het mycelium wordt gevormd. Boletus, boletus en russula winnen het snelst aan kracht. Eekhoorntjesbrood en aspenpaddestoelen rijpen volledig in ongeveer een week. Maar cantharellen groeien relatief langzaam. In jonge paddenstoelen worden ook sporen gevormd, die zelf de bron worden van een nieuw mycelium. De ontwikkelingscyclus wordt herhaald - tot grote vreugde van paddenstoelenplukkers.
