Het land waarin u woont kan zowel een thuisland als een vreemd land zijn. Dat wil zeggen, de concepten "thuisland" en "land van verblijf" kunnen samenvallen of, omgekeerd, polair zijn. Ze zijn hetzelfde als je geboren bent in het land waar je woont.
thuisland
Het thuisland kan zowel klein als groot zijn. Deze verdeling is typerend voor landen met een federale staatsvorm, waar binnen de federatie staatsformaties zijn zoals republieken, staten, kantons en regio's. Het thuisland is in ieder geval de plaats waar je de eerste jaren van je leven bent geboren en gewoond. Hier liggen je roots, mensen spreken je moedertaal, traditionele gerechten lijken het lekkerst. Vaak worden mensen die naar een ander land zijn vertrokken naar hun thuisland aangetrokken, omdat alles daar vertrouwd en dicht bij de ziel is.
land van verblijf
U kunt alleen praten over het verschil tussen het land waarin u woont en uw thuisland als ze niet samenvallen. Wanneer het land van verblijf een vreemde staat is, hebben we het over een totaal andere cultuur met zijn eigen tradities, gebruiken, taal. Misschien ken je dit land heel goed, woon je er al heel lang en voel je je er op je gemak. Dit land is echter niet je thuisland.
Het verschil kan ook de afwezigheid zijn in het vreemde land waar je woont, zielsverwanten met wie je niets zou kunnen hebben om over te praten zonder taalkundige belemmeringen. Soms ontbreekt dit zo, hoewel je vandaag de dag vrij kunt communiceren met je familieleden, dorpsgenoten, vrienden van thuis uit op Skype.
Het is ook gebruikelijk dat een persoon verlangt naar hun geboorteplaats, naar het huis waarin ze sinds hun kindertijd woonden, naar hun ouders en zelfs naar hun natuurlijke lucht en geur. Er zijn geïsoleerde gevallen waarin mensen die het grootste deel van hun volwassen leven in het buitenland hebben gewoond, terugkeren om hun laatste jaren thuis door te brengen. En dit ondanks het feit dat hun leven in het buitenland stabiel, soepel en voorspoedig was. Dit komt door het verlangen dat hen opeet.
Kortom, mensen die een economisch achtergesteld thuisland hebben verlaten, vervelen zich liever van ver, schrijven er gedichten, verhalen, memoires over.
Het moeilijkst zijn die mensen die gedwongen werden hun huis, waar hun voorouders nog leefden, te verlaten, niet uit eigen vrije wil, maar vanwege het uitbreken van oorlog of natuurrampen. Er waren er veel in Rusland, vooral in de Sovjettijd.
In het buitenland zijn de bestellingen en eisen anders dan thuis. Je moet eraan wennen, je aanpassen. En ook na jaren voel je je nog niet helemaal je eigen. Je leeft met zo'n gevoel dat je gewoon een gast bent die al lang is aangekomen, maar niet voor altijd. Dit vreemde land kan echter wel het thuisland worden voor uw achterkleinkinderen.
