De menselijke geschiedenis kent vele martelwerktuigen en executies. En slechts één apparaat is uitgevonden uit humane motieven en met als doel het uitvoeringsproces zo pijnloos en snel mogelijk te laten verlopen. Het wordt de guillotine genoemd.
De redenen voor het verschijnen van de guillotine
Aan het einde van de 18e eeuw werden brute executiemethoden toegepast: branden op de brandstapel, ophangen en in vieren delen. En alleen mensen van hoge afkomst werden geëxecuteerd door onthoofding met een zwaard of bijl. Maar zelfs dit type executie vond niet altijd met succes plaats en veranderde in een bespotting van de persoon die werd geëxecuteerd. Dus ontstond de behoefte om een apparaat uit te vinden voor een meer humane executiemethode.
In 1791 stelde de arts en lid van de Nationale Assemblee J. Guillotin voor om hiervoor de guillotine te gebruiken. Ze was niet zijn uitvinding. Soortgelijke apparaten zijn al eerder gebruikt, in andere landen, bijvoorbeeld in Schotland. Daar werd ze de Schotse maagd genoemd.
Guillotin bracht echter enkele wijzigingen aan in het ontwerp van de Maagd, met name het rechte mes voor uitvoering werd vervangen door een schuin mes. En het is precies zo'n apparaat dat voor een aantal landen het standaardinstrument van de doodstraf is geworden.
De guillotine garandeerde een snelle en pijnloze dood. Bovendien werd het toegepast op absoluut alle veroordeelden, wat de gelijkheid van burgers voor de wet benadrukte.
Wat is guillotine?
Dit apparaat is een mechanisme om snel het hoofd af te snijden als onderdeel van een uitvoerbaar doodvonnis. Uitvoering waarbij de guillotine wordt gebruikt wordt guillotine genoemd.
Het grootste deel van de guillotine is een zwaar schuin mes, in de volksmond een "lam" genoemd. Het gewicht varieert van 40 tot 100 kg. Het mes beweegt vrij langs verticale geleidingen. Vóór de executie werd het opgetild en op een hoogte van 2-3 meter geplaatst, waar het werd vastgemaakt met een touw en een grendel. De geëxecuteerde persoon werd op een horizontale bank gelegd en zijn nek werd vastgezet met twee planken met een inkeping. De onderste plank stond stil en de bovenste bewoog in een verticaal vlak. Daarna werd met behulp van een hefboommechanisme de grendel met het mes geopend en viel het met grote snelheid op de nek van de veroordeelde.
De eerste executie met een guillotine vond plaats op 25 april 1792. Lange tijd werd de guillotinering volgens de traditie in het openbaar uitgevoerd. Pas in het midden van de 20e eeuw werden executies uitgevoerd op het grondgebied van gevangenissen, achter gesloten deuren.
De laatste executie, uitgevoerd met behulp van een guillotine, vond plaats op 10 september 1977. Dit was de laatste doodstraf in West-Europa.
Guillotine vandaag
Het guillotinemechanisme heeft zijn toepassing gevonden in vreedzame levensgebieden. Tegenwoordig is de guillotine de algemene naam voor mechanismen voor het snijden van metalen platen, papier en voor het afhakken van kabels.
Guillotinebrekers verschenen ook in de vleesverwerkende industrie. Naast het bovenstaande is een guillotine een apparaat voor het trimmen van de uiteinden van sigaren.
