De sombere en sobere schoonheid van het taigabos wordt verlevendigd door het kreupelhout. Aan de oevers van de rivieren zijn er struikgewas van elzen en wilgen, en in het bos zijn er struiken en struiken. Onder de laatste zijn jeneverbes en rozenbottels, kamperfoelie en moerasspirea. Taiga is ook rijk aan bessenstruiken: frambozen en bramen, bosbessen en bosbessen, bergbraambessen en veenbessen.
Gemeenschappelijke taiga struiken
jeneverbes
De meest voorkomende struik in de taiga. Het wordt ook korhoenbessen, heide, mos genoemd. Op deze naaldstruik rijpen in het tweede jaar kegels, rijk aan sporenelementen, organische zuren, suikers, fytonciden. Ze worden gebruikt om bronchitis en nierziekte te behandelen.
Dwerg ceder
Groeit op de grens van toendra en taiga, voornamelijk op steenachtige grond. Het groeit langzaam, maar het kan 250 jaar leven. Dwergnoten zijn niet minder nuttig dan pijnboompitten. Het sap (hars) gaat naar terpentijn. In de naalden van een struik zit meer caroteen dan in wortelen; het is ook rijk aan andere vitamines. Daarom kan elfin worden gebruikt als vitaminepreparaat.
Ledum
Wintergroene struik 45-130 cm hoog met leerachtige bladeren. Groeit in moerassige dennenbossen en moerassen. De bloemen zijn wit op lange stelen, gelegen aan de uiteinden van de takken met grote schermschermen. Bloeitijd is mei-juni. Ledum heeft een zeer sterke geur.
Tijdens de bloei van wilde rozemarijn wordt het niet aanbevolen om lang in het struikgewas te blijven. Duizeligheid en misselijkheid kunnen optreden. Het is een uitstekende honingplant, maar honing wordt als voorwaardelijk giftig beschouwd. Kan na het opwarmen als voedsel worden gebruikt.
duindoorn
Deze struik lost zijn bladeren later op dan andere struiken, bloeit de hele zomer en de bessen rijpen er ongelijkmatig op. Wegedoornstruiken zijn tegelijkertijd bedekt met groene, rode en zwarte bessen. Hun smaak is onaangenaam, maar vogels, vooral merels, vinden het lekker.
Wolf bast
Zelden gevonden in sparrenbossen vanwege de vroege mooie bloemen die lijken op lila bloemen, met een aangenaam sterk aroma. Squatstruik met meerdere takken. De bessen zijn rood, glanzend, maar giftig, net als de hele plant, inclusief bladeren en takken, zelfs de wortels.
Bessenstruiken
Vossebes
Een groenblijvende struik met bladeren die in staat zijn om regenwater op te nemen en twee tot drie keer overwinteren onder een laag sneeuw. Groeit in veengebieden en droge bossen. Een populaire en smakelijke bes die wordt ingevroren, in jam wordt gemaakt en vers wordt gegeten. De bosbessenbes bevat natuurlijk benzoëzuur, waardoor de bosbessenbes niet bederven tijdens de bewaring. Het is nuttig voor hypertensieve patiënten, reuma, diabetes, nierziekte.
Bosbes
Een kleine struik die zich in het gras verspreidt. Vermeerderd door dunne kruipende wortelstokken, waaruit in de loop van de tijd nieuwe struiken groeien. De bloemen zien eruit als groenachtige of roze erwten. De bessen rijpen halverwege de zomer, hebben een zwartblauwe kleur met een blauwachtige bloei. Bosbessen zijn erg handig voor de ogen, helpen bij gastro-intestinale aandoeningen.
Veenbes
Dit is een moerasplant die naast veenmos groeit. Wintergroene struik tot 80 cm hoog met dunne vertakte stengels. In mei-juni is het bedekt met witte of roze kleine bloemen. De bessen rijpen in september en begin oktober en kunnen tot het voorjaar aan de struik blijven. Ze zijn rijk aan verschillende sporenelementen, bevatten benzoëzuur, waardoor ze niet lang bederven. Veenbessen verwijderen radionucliden, gaan goed om met ontstekingen in de nieren.
Er zijn bessenstruiken in de taiga, die gewend zijn als tuinplanten te worden beschouwd. Dit zijn frambozen, aalbessen en ook niet helemaal tuin, maar niet minder bekende rozenbottels.
Bosbes
De struik groeit in bergachtige gebieden dichter bij de toendra op rotsachtige heuvels. De bessen zijn vergelijkbaar met bosbessen. Bessen hebben eigenschappen om bloedvaten te versterken en zelfs de groei van kankercellen te vertragen. Verlicht oogvermoeidheid, help het gezichtsvermogen te herstellen.
Vodyanik
Deze struik groeit, net als bosbessen, dichter bij de toendra, maar kiest tegelijkertijd voor moerassige plaatsen. De bes smaakt waterig, rijk aan vitamine C, caroteen en mangaan.
