Het woord "halo" wordt uit het Latijn vertaald als "wolk". Het duidt de goddelijke uitstraling aan die wordt afgebeeld in de buurt van de hoofden van christelijke heiligen, wat een symbool is van hun zuiverheid en integriteit.
Er wordt aangenomen dat de halo verschillende vormen en kleuren kan hebben. Meestal heeft de halo op iconen en schilderijen met het gezicht van heiligen een ronde vorm, hoewel er driehoekige, vijfpuntige halo's zijn.
In sommige afbeeldingen van Christus heeft zijn nimbus een kruis erin gegraveerd, het wordt de doop genoemd, dit type schrijven wordt een nimbus gevonden in symbolische afbeeldingen.
Teken van grootheid
De halo in de afbeeldingen van heiligen werd zelfs in de oudheid een bekend attribuut en werd later wijdverbreid in de christelijke kunst. Islamitische kunst gebruikt ook het beeld van een halo in verschillende miniaturen, maar daarin kan het niet alleen aan heiligen toebehoren, maar ook aan gewone mensen. In Byzantium was het gebruikelijk om koninklijke personen met een aureool af te beelden.
In de gebruikelijke zin verscheen het woord "halo" in het Russisch in de 19e eeuw en was geleend van het Duits. Daarvoor was het in de afbeeldingen gebruikelijk om het "okrug" te noemen, afgeleid van het woord "cirkel". Tegelijkertijd verscheen er een andere naam - "kroon", het was dichter bij de katholieke visie van dit attribuut, dat echt, alsof het hoofd werd gekroond.
Het uiterlijk van een halo
Er zijn nogal wat versies over de oorsprong van de halo, maar hoogstwaarschijnlijk wordt het uiterlijk ervan geassocieerd met de overtuigingen van de Grieken, die geloofden dat de goden, die in menselijke vorm verschijnen, uitstraling uitstralen, hun hele lichaam wordt verlicht met straling van de ether. Aanvankelijk werd dit door mensen geassimileerd met behulp van literaire beschrijvingen, en daarna werd het weerspiegeld in schilderkunst en beeldhouwkunst.
In die tijd was het moeilijk om een \u200b\u200bpersoon af te beelden die volledig omringd was door heilige uitstraling op een foto, waarvan kunstenaars hem voorwaardelijk begonnen aan te duiden, hen alleen omringend met de ruimte bij het hoofd. Later werd het beeld van zo'n uitstraling overgenomen door andere culturen, maar ook door religieuze christenen. In de orthodoxie kreeg de halo de betekenis van een symbool van het behoren tot het aantal afgebeelde heiligen.
Halo in religies
De visie en betekenis van een halo in het christendom is anders. Dus in de werken van de katholieke kunst wordt de halo afgebeeld als een ring boven het hoofd van een heilige, wat een symbool is van een beloning van bovenaf voor zijn gerechtigheid en geloof, in de orthodoxie wordt het afgebeeld als een uitstraling, die de verlichting vertegenwoordigt van de geest. De halo is begiftigd met een soortgelijke betekenis in de islam.
In het boeddhisme zijn soortgelijke afbeeldingen ook aanwezig, vaak betekenen ze geestkracht, spirituele kracht, anders dan wereldlijke macht. In het boeddhisme kunnen de afgebeelde halo's blauw of geel zijn, evenals regenboogkleuren. De nimbus van de Boeddha is in het rood afgebeeld.
