Gedurende vele decennia werd het beroep van fotomodel beschouwd als een exclusief vrouwelijk voorrecht. Natuurlijk konden ze niet zonder mannen op het gebied van mode, maar dergelijk werk werd nauwelijks als prestigieus beschouwd voor een vertegenwoordiger van het sterkere geslacht. De situatie is momenteel enigszins aan het veranderen. Voor de leek zijn de clichés die worden geassocieerd met mannen in de modellenindustrie nog steeds sterk, maar de echte situatie komt niet altijd overeen met stereotypen.
De oorsprong van waanvoorstellingen
Je hoort vaak een minachtende uitspraak over jonge modellen. Het is inderdaad onwaarschijnlijk dat een vertegenwoordiger van dit beroep speciaal respect krijgt van gewone mensen. Een paspop wordt als dom beschouwd om verwekt te worden omdat hij verdient met zijn "lichaam" en niet met zijn "hersenen". Veel mannelijke modellen zien er erg vrouwelijk uit, aangezien het zogenaamde androgyne type nog steeds op het hoogtepunt van de mode is. Wat is de beroemde Andrei Pezhich, die altijd gemakkelijk te verwarren was met een fragiele blondine, en onlangs veranderde hij zijn geslacht volledig in vrouwelijk.
Er doen veel geruchten de ronde over losbandigheid, drugsverslaving en alcoholisme in de modellenwereld. Reguliere modellen zijn vaak bohemien en seksueel promiscue. Het is onmogelijk om deze stereotypen volledig te ontkennen, net zoals het onmogelijk is om de hele mode-industrie alleen vanuit dergelijke posities te evalueren. Een fotomodel is zeker geen mijnwerker of chirurg, maar voor veel jonge mensen is dit beroep een betaalbare manier om in het levensonderhoud te voorzien, waarbij niets illegaals of schandelijks is. Bovendien is modellenwerk voor sommige jonge mannen een uitstekende start in hun toekomstige carrière. Immers, als er producten voor mannen zijn, is het logisch dat iemand daar reclame voor maakt.
Perspectieven van het beroep van model
Weinig van de fotomodellen, ongeacht hun geslacht, zijn van plan om tot op hoge leeftijd in dit bedrijf te blijven. Dit geldt alleen voor supermodellen van wereldklasse: ze blijven zelfs op een redelijk respectabele leeftijd in trek. Meestal behandelen vertegenwoordigers van dit beroep shows en filmen als een definitief begin.
Als model is het makkelijk om in de juiste kringen "op te lichten", ervaring op te doen en aan populariteit te winnen. Met een succesvolle samenloop van omstandigheden kan een fotomodel presentator, acteur, showman, zanger worden.
Veel jonge mannelijke modellen zien hun werk over het algemeen als een manier om financieel onafhankelijk te zijn tijdens het studeren, of om geld te sparen voor hun eigen bedrijf. En het feit dat ze het geluk hebben er goed uit te zien, geeft ze de mogelijkheid om over de catwalk te lopen, en geen eten mee te nemen in een restaurant of auto's te wassen. Het modellenbedrijf breidt de kennissenkring uit en opent nieuwe perspectieven, en vaak na een aantal jaren werk, gaan de modemodellen van gisteren een carrière opbouwen in een vakgebied dat niets te maken heeft met hun vorige beroep.
Weg met stereotypen
Een persoon beoordelen op basis van hun professionele overtuiging is op zijn minst onethisch. Een brutale vertegenwoordiger van een echt "mannelijk" beroep in het leven kan infantiel, gemeen en niet in staat blijken om als persoon verantwoordelijkheid te nemen. Terwijl een mannequin, net als elk ander individu, heel goed een nobel, sterk persoon kan zijn, in de toekomst een sterk gezin kan stichten en voor zijn dierbaren kan zorgen.
Een jong mannenmodel kan, indien gewenst, gemakkelijk abstraheren van alle ondeugden van de sfeer waarin hij werkt. En veel vertegenwoordigers van dit beroep weerleggen alle stereotypen, omdat ze eruitzien en zich gedragen als echte mannen.
