Gebruikte batterijen mogen nooit als normaal afval worden weggegooid. Onder de carrosserie van deze auto-eenheid is een grote hoeveelheid gevaarlijke stoffen verborgen die schadelijk zijn voor zowel het milieu als de menselijke gezondheid. Het lichaam van een oude batterij corrodeert het zuur binnenin met slib. Het zuur zelf en het lood in de batterij komen in de bodem en het grondwater terecht. Daarom schenken mensen die niet onverschillig staan tegenover het milieu en hun eigen gezondheid gebruikte batterijen aan speciale inzamelpunten.
instructies:
Stap 1
Een gespecialiseerd bedrijf neemt tegen betaling oude batterijen in. Dealers betalen de eigenaar van een oude auto-accu van 100 tot 300 roebel per stuk. Daarna gaat de verbruikte eenheid naar de verwerkingsfabriek. Als de batterij niet alkalisch is, maar zuur, zal het bedrijf er soda aan toevoegen en de schadelijke stof neutraliseren. Vervolgens wordt de verpletterde batterij naar een oven op hoge temperatuur gestuurd en wordt zuiver lood verkregen. Dit metaal op deze manier halen - uit gerecyclede materialen - is veel goedkoper dan het uit erts halen. Als de eigenaar van de oude batterij zich zorgen maakt over het milieu, kan hij de vergunning navragen bij de directie van het inzamelpunt. Het is een feit dat veel wederverkopers, meestal zonder officiële toestemming, zuur ervan op de grond of in een nabijgelegen waterlichaam gieten voordat ze de batterijen aan de fabriek overhandigen.
Stap 2
Een oude auto-accu kan naar een accufabriek worden gebracht. Ondernemers gebruiken het om een nieuwe eenheid te vervaardigen. En in ruil daarvoor geven ze ofwel een bepaald bedrag, ofwel korting op de aankoop van een nieuwe batterij.
Stap 3
Een andere optie is om de gebruikte batterij naar de dichtstbijzijnde autoservice te brengen. Misschien kunnen ze het daar reanimeren en hergebruiken. Ook zijn sommige ambachtslieden in staat om van twee niet-werkende batterijen één werkende batterij te maken.
