Het oppervlak van de planeet Aarde is vol met bergketens. Bergen zijn te vinden op bijna alle continenten. Van alle bergsystemen wordt de aandacht van klimmers en ontdekkingsreizigers nog steeds getrokken door de Himalaya. Deze Aziatische bergen strekken zich uit over bijna twee en een half duizend kilometer. Hier bevindt zich de hoogste top ter wereld - de Mount Everest.
De parel van de Himalaya
Everest stijgt majestueus tussen de Himalaya-sneeuw tot een hoogte van 8848 meter. De berg wordt vaak figuurlijk de hooggelegen pool van de planeet genoemd. Geografisch gezien ligt de Everest op de grens van China en Nepal, maar de top zelf behoort tot het Chinese grondgebied en bekroont de hoofdkam van de Himalaya.
Een andere naam voor de piek is Chomolungma, wat in vertaling uit het Tibetaans letterlijk "Goddelijke Moeder van het Leven" betekent. De Nepalezen noemen de top de "Moeder van de Goden". De naam "Everest" werd in het midden van de 19e eeuw voorgesteld om de naam van het hoofd van het onderzoek van Brits-Indië, George Everest, te vereeuwigen.
Het was de Everest die zijn piekmetingen publiceerde, waarna Chomolungma werd erkend als de hoogste piek ter wereld.
Het gebied waar de Everest ligt, is een van de weinige plekken op aarde die niet is bedorven door de beschaving. De route die naar de top leidt, wordt beschouwd als een van de meest interessante en opwindende ter wereld. Om de top van de Everest goed te kunnen zien, moet je een behoorlijke afstand afleggen. Maar degenen die dit pad volgen zullen worden beloond met het uitzicht dat zich voor hen opent.
Everest - voor de sterken van geest
Chomolungma lijkt qua uiterlijk op een piramide met een iets steilere zuidelijke helling. Gletsjers verspreiden zich vanuit het hooggebergte in alle richtingen, die afbreken op een hoogte van ongeveer 5000 meter. De steile zuidhelling is niet in staat ijs en sneeuw op zichzelf te houden, dus ligt hij bloot. IJsvrij en de ribben van de bergpiramide.
Decennialang probeerden mensen de hoogste berg ter wereld te veroveren. Maar pas eind mei 1953 maakten twee dappere leden van de volgende expeditie de eerste succesvolle beklimming van de Everest. Sindsdien hebben veel waaghalzen de top bezocht, hoewel niet elke beklimming succesvol was. De redenen hiervoor zijn lage temperaturen, gebrek aan zuurstof en windvlagen die klimmers van hun voeten stoten.
Pas na een paar stops bereik je de top.
In de afgelopen halve eeuw hebben meer dan tweeduizend klimmers van over de hele wereld Chomolungma bezocht. De geschiedenis van dergelijke beklimmingen zit vol tragische gebeurtenissen: meer dan een dozijn mensen stierven door bevriezing, zuurstofgebrek en hartfalen. Helaas kunnen zelfs professionele bergbeklimmerstraining en moderne apparatuur geen garantie bieden voor succes in zo'n gevaarlijke onderneming als de verovering van de Everest. Een trotse en majestueuze piek vergeeft geen fouten en zwakte.
