Ekaterina Maksimova is een van de meest prominente Russische en Sovjet-ballerina's. Naast virtuoze choreografische techniek onderscheidde ze zich door ongelooflijke charme en uitstekend acteertalent. Het plotselinge vertrek van de grote ballerina was een schok voor haar familieleden, collega's, studenten, maar ook voor duizenden en duizenden fans, niet alleen in Rusland, maar over de hele wereld.
Het lichaam van Ekaterina Maximova, die op 28 april 2009 stierf, werd door haar moeder in haar appartement gevonden. Volgens artsen was de doodsoorzaak van de ballerina acuut hartfalen.
Zelfs aan de vooravond voorspelde niets problemen. Ekaterina Sergejevna voelde zich goed en ging zelfs wandelen met de hond. Op 28 april zou ze naar verwachting een repetitie bijwonen in het Kremlin Ballet Theater. Geen van de collega's kon zich zelfs voorstellen dat Ekaterina Maksimova nooit meer de drempel van het theater zou overschrijden.
"Kleine Elf" van het Bolshoi Theater
Katya Maksimova droomde al van kinds af aan van dansen en op 10-jarige leeftijd werd ze student aan de Choreografische School van Moskou. Tijdens haar studie maakte Maksimova haar debuut als Masha in Tsjaikovski's ballet De Notenkraker. Bijna onmiddellijk na haar afstuderen werd Ekaterina Maksimova soliste van het Bolshoi Theater. Tijdens haar buitenlandse tournees noemde de Amerikaanse pers de jonge ballerina 'een prachtig elfje'.
Het is niet verwonderlijk dat Maksimova op het belangrijkste balletpodium van het land alle centrale delen van het klassieke repertoire uitvoerde: Giselle in het gelijknamige ballet van Adam, Kitri in Don Quichot van Minkus, Odette - Odile en Aurora in Het Zwanenmeer en Tsjaikovski's Schone Slaapster. De ballerina danste ook veel in de werken van het moderne repertoire, dat sindsdien ook klassiekers zijn geworden - Assepoester en Julia in de balletten van Prokofjev, Phrygia in Spartacus van Khachaturian.
Maximova op televisie- en bioscoopschermen
Het acteer- en choreografische talent van Ekaterina Maksimova werd op een nieuwe manier onthuld in de prachtige balletfilms Galatea, Anyuta en Old Tango. Bovendien speelde Maksimova de hoofdrol in de speelfilm Fouette, waarvan de choreografische oplossing werd gecreëerd door haar man, een uitstekende danser en choreograaf Vladimir Vasiliev.
Ekaterina Sergejevna was niet zoals andere ballet prima donna's. Ze nam nooit deel aan intriges en schandalen. Niet voor niets werd Maksimova de Grote Stilte van het Bolshoi Theater genoemd.
In 1975 kreeg Ekaterina Maksimova een ernstige dwarslaesie, maar slaagde erin de ziekte te overwinnen en terug te keren naar het podium. Natuurlijk hielden oude verwondingen haar in de loop der jaren niet op, maar Ekaterina Sergejevna gedroeg zich altijd als een echte koningin.
Jaren zijn verstreken sinds die droevige dag waarop Ekaterina Maksimova stierf. Maar ze wordt nog steeds herinnerd en geliefd bij kenners van de ware balletkunst van verschillende generaties.
