Plasmaschermen verschenen voor het eerst in de jaren zestig. Ze hebben veel voordelen: een brede kijkhoek, dunnere dikte, hoge schermhelderheid en een vlak kijkgebied.
instructies:
Stap 1
Om je voor te stellen hoe een plasma-tv werkt, kijk maar naar een fluorescentielamp die volgens hetzelfde principe werkt. De lamp bevat argon of een ander inert gas, normaal zijn de atomen van zo'n gas elektrisch neutraal, maar als er een elektrische stroom doorheen gaat, vallen een groot aantal vrije elektronen de gasatomen aan, wat zal leiden tot het verlies van een neutrale lading. Als gevolg hiervan ioniseert het gas en verandert het in een geleidend plasma.
Stap 2
In dit plasma zijn geladen deeltjes constant in beweging op zoek naar vrije plekken en botsen ze met gasatomen, waardoor ze ultraviolette fotonen uitzenden. Deze fotonen zijn onzichtbaar tenzij ze gericht zijn op de fosforcoating die in fluorescentielampen wordt gebruikt. Nadat ze zijn geraakt door ultraviolette fotonen, beginnen de fosfordeeltjes hun eigen zichtbare fotonen uit te zenden, die zichtbaar zijn voor het menselijk oog.
Stap 3
Plasmaschermen gebruiken hetzelfde principe, behalve dat ze een platte structuur van gelaagd glas gebruiken in plaats van een buis. Tussen de glazen wanden bevinden zich honderdduizenden cellen bedekt met fosfor. Deze fosfor kan groen, rood en blauw licht uitstralen. Transparante weergave-elektroden met een langwerpige vorm bevinden zich onder het buitenste glasoppervlak; ze zijn bedekt met een diëlektrische plaat van bovenaf en magnesiumoxide van onderen.
Stap 4
Cellen van fosforen of pixels bevinden zich onder de elektroden; ze zijn gemaakt in de vorm van zeer kleine dozen. Daaronder bevindt zich een systeem van adreselektroden die loodrecht op het scherm zijn geplaatst, elke adreselektrode gaat door de pixels.
Stap 5
Een speciaal mengsel van neon en xenon wordt tussen de cellen geïnjecteerd voordat het plasmascherm onder lage druk wordt afgesloten; het zijn inerte gassen. Om een specifieke cel te ioniseren, moet u een spanningsverschil creëren tussen de adres- en weergave-elektroden, die zich boven en onder die specifieke cel bevinden.
Stap 6
Door dit spanningsverschil ioniseert het gas, waarbij enorme hoeveelheden ultraviolette fotonen worden uitgezonden die het oppervlak van de pixelcellen bombarderen, waardoor de fosfor wordt geactiveerd, waardoor deze licht uitstraalt. Met spanningsschommelingen (die worden gecreëerd met behulp van codemodulatie) kunt u de intensiteit van de kleur van elke specifieke pixel wijzigen. Dit proces vindt gelijktijdig plaats met honderdduizenden van dergelijke pixelcellen, waardoor u een beeld van hoge kwaliteit kunt krijgen.
