De kwestie van persoonlijke hygiëne van astronauten in de ruimte is best interessant. Eerder, in de dagen van de USSR, moest een astronaut ongeveer twee uur doorbrengen om zijn lichaam te wassen. Nu kost deze procedure een orde van grootte minder tijd. Hoe wassen astronauten zich in de ruimte?
De eerste vlucht naar de ruimte werd uitgevoerd door de wereldberoemde Yuri Gagarin. Maar zijn "zakenreis" duurde niet langer dan anderhalf uur. Daarom heeft niemand zelfs maar nagedacht over hygiëneproducten die in de ruimte kunnen worden gebruikt. Na Yuri Gagarin begonnen astronauten steeds meer de intergalactische ruimte te bestuderen, maar lange tijd waren de reizen kort. Toen ruimtereizen zes maanden of langer begonnen uit te rekken, begonnen ontwerpers en ingenieurs van ruimtestations na te denken over het creëren van een ziel. Een half jaar niet wassen is immers geen optie.
Hoe kosmonauten in de ruimte zwommen tijdens de USSR en perestrojka
De eerste douchecabines verschenen op de ruimtestations Salyut-7 en MIR. Dit waren douchecabines die qua vorm vergelijkbaar waren met moderne cabines die in appartementen zijn geïnstalleerd. Maar erin wassen was erg grappig, in wezen leek het op een soort aantrekkingskracht. De cabines voor het wassen van het lichaam en het hoofd hadden de vorm van een cilinder, die was gemaakt van duurzaam maar doorschijnend plastic. Om de douchecilinder te betreden, moest de astronaut een zwembril opzetten en in zijn mond had hij een buis waardoor lucht van buitenaf werd aangevoerd. Nadat de cockpit was gesloten, begon waterstof van bovenaf te spuiten, waarmee de astronauten zich waste. Maar het bijzondere was dat een krachtige stofzuiger op de bodem van de douchecabine werkte, die deze mist opzuigde. Dit was ook nodig om de luchtdruppels precies naar beneden te kunnen richten, want zonder deze stofzuiger zouden ze door het gewichtloosheidsproces aan de astronaut blijven kleven. Maar de stofzuiger kon zijn taak niet 100% aan, dus de astronaut moest de aanhangende druppels van zich afschudden, zoals een hond na het baden. Na deze procedure kwam de zeepoplossing op de wanden van de douchecabine terecht, waarna deze door de luchtstroom die uit de stofzuiger kwam naar beneden werd getrokken. Zo'n baden duurde niet een uur, maar twee of meer, omdat de procedure van het afschudden van druppels van het lichaam werd herhaald totdat de zeepoplossing volledig uit het lichaam van de astronaut was verdwenen.
Hoe astronauten tegenwoordig in de ruimte zwemmen
Tegenwoordig zijn er helemaal geen douches op ruimtestations, dus de kwestie van persoonlijke hygiëne wordt anders opgelost: met vochtige doekjes. Maar servetten zijn niet zomaar vochtige doekjes uit de winkel, maar speciaal gemaakt voor astronauten. De vloeistof waarmee de doekjes zijn gedrenkt, bevat geen alcohol, om te voldoen aan de brandveiligheidsregels. Bovendien worden vochtige doekjes geproduceerd zonder enige geur, omdat zelfs een aangename en delicate geur al snel onaangenaam wordt voor een astronaut, omdat ze zich ermee moeten wassen, niet voor een dag of twee, maar zes maanden of langer - zolang de ruimtereis zal duren. De hoofden van de kosmonauten worden gewassen met een speciaal ontwikkelde samenstelling "Aelita", die geen schuim creëert, terwijl de hoofdhuid en het haar feilloos worden gereinigd.
