Bij de voorbereiding op het Unified State Exam in het Russisch proberen leraren een vrij grote hoeveelheid materiaal in de hoofden van studenten te stoppen. Een van de noodzakelijke vaardigheden om voor het examen te slagen, is het vermogen om een fonetische analyse van een woord uit te voeren.
Fonetiek is een van de takken van de taalkunde die zich bezighoudt met de studie van de klanksamenstelling van woorden. Het is vanaf dit stadium dat de studie van elke taal begint, omdat deze wetenschap je in staat stelt om de specifieke vaardigheden van de uitspraak van geluiden en hun combinaties onder de knie te krijgen. Bovendien stelt kennis van de basisprincipes van de fonetiek je in staat om andere secties van de taalkunde onder de knie te krijgen, met name de historische grammatica van een bepaalde taal.
In het Unified State Exam komt men één (soms twee) taken tegen, die moeten testen hoe goed de student de vaardigheden van fonetische analyse heeft. Meestal wordt in zo'n oefening voorgesteld om het aantal klanken en lettergrepen in een woord te bepalen. Er worden vier tot vijf antwoordopties aangeboden, waaruit u degene moet kiezen die u nodig heeft.
Om te beginnen met fonetische analyse, moet u het woord hardop zeggen. Om fouten te voorkomen, onthoud dat de buitenste schil van een woord niet altijd overeenkomt met de klank. Schrijf het woord op in een notitieboekje of een stuk papier. Neem vervolgens een potlood en verdeel het geanalyseerde fragment van de zin in lettergrepen, markeer de klemtoon erin.
De volgende stap is om de posities te verduidelijken waarin het is toegestaan om een woord van de ene regel naar de andere te laten lopen. Schrijf alle mogelijke overstapmogelijkheden op. Gebruik vervolgens een vooraf opgestelde alfabettabel, die precies aangeeft hoe een bepaalde letter moet worden getranscribeerd, en maak een transcriptie van het geanalyseerde woord.
Het is absoluut noodzakelijk om elk geluid te beschrijven volgens bepaalde parameters. Als u een klinkergeluid analyseert, volstaat het om te schrijven of het gestrest is of niet. In het geval van een medeklinker is het noodzakelijk om te verduidelijken of het stemhebbend of stemloos is, of het een paar heeft (bijvoorbeeld "d" - "t", waarbij "d" stemhebbend is en "t" stemloos is "). Het is ook noodzakelijk om aan te geven hoe dit geluid wordt uitgesproken - hard of zacht.
Tel het totale aantal letters en geluiden en trek dan een conclusie - of deze cijfers hetzelfde zijn of niet. Onthoud dat er specifieke situaties zijn waarin een letter uit meerdere klanken kan bestaan, bijvoorbeeld de letter "u" in fonetische transcriptie wordt aangegeven als twee verschillende klanken [y] en [y].
