Menselijke activiteiten hebben een nadelig effect op het milieu en vooral op natuurlijke reservoirs. De natuur heeft de afgelopen 50 jaar het meest te lijden gehad van industrie- en milieuschade. Ondanks dat veel mensen de Indiase Ganges als de smerigste rivier beschouwen, heeft deze een veel sterkere concurrent…
De smerigste rivier ter wereld
De meest vervuilde rivier ter wereld en de smerigste waterbron op aarde is de Indonesische Tsitarum-rivier. Het stroomt op het grote eiland Java, waar het water door de eilandbewoners wordt gebruikt voor landbouw en watervoorziening. Citarum is de belangrijkste waterweg van West-Java, de rivier is zo bedekt met een laag puin dat de lucht het wateroppervlak niet bereikt.
Veertig jaar geleden zag de rivier er normaal uit - mensen, dieren en planten haalden er water uit, maar in de jaren 80 begon de Indonesische industrie zich snel te ontwikkelen.
Na het verschijnen van fabrieken en fabrieken op het grondgebied van Indonesië, veranderde het Tsitarum-bekken in een natuurlijke stortplaats waar industrieel afval werd gestort en rioolwater werd geloosd. Tegelijkertijd heeft de rivier zelf een vrij bescheiden omvang - slechts 10 meter breed en 5 meter diep. De nederzettingen die rivierwater als hun belangrijkste en enige bron gebruiken, lijden het meest onder de vervuiling van Citarum.
Meel van Citarum
Mensen die in de buurt van de smerigste rivier ter wereld wonen, halen er water uit voor koken, hygiënische procedures, irrigatie van land en vullen de drinkbakken van dieren ermee. Ondanks de compleet onhygiënische omstandigheden hebben de ongelukkige eilandbewoners gewoon geen andere uitweg - het is onmogelijk om daar een andere waterbron binnen handbereik te vinden. Sommige bewoners slagen er echter zelfs in om geld te verdienen met hun verdriet - ze drijven op de Tsitarum in boten en sorteren door gigantische hopen afval, op zoek naar grondstoffen die geschikt zijn voor verwerking.
Citarum geeft zoekers vaak dingen die worden gewassen, gerepareerd en verkocht als tweedehands spullen.
Ondanks de monsterlijke vervuiling van de rivier sloeg de staat de laatste spijker in de kist en bouwde een waterkrachtcentrale op de Citarum. Als gevolg hiervan werd de ecologische toestand van de regio eindelijk door elkaar geschud - de waterkrachtcentrale maakte het immers moeilijk om vuilnishopen langs de rivier te laten drijven, wat leidde tot hun nog grotere ophoping en verval onder de zonnestralen.
Tegenwoordig werkt de waterkrachtcentrale praktisch niet, omdat het water hierdoor niet vrij langs de Citarum-bedding kan stromen, wat een doodlopende situatie is. Een paar jaar geleden heeft de Asian Development Bank $ 500 miljoen geïnvesteerd om de rivier te zuiveren van menselijk afval, maar er is geen verbetering opgetreden in de deplorabele staat van Citarum.
