De blokkade van Leningrad (nu St. Petersburg) duurde van 8 januari 1941 tot 27 januari 1944. De enige manier om hulp te krijgen van het "vasteland" was het Ladogameer, open voor de vijandelijke luchtvaart, artillerie en vloot. Gebrek aan voedsel, barre weersomstandigheden, problemen met verwarming en transportsystemen maakten deze 872 dagen tot een hel voor de inwoners van de stad.
instructies:
Stap 1
Nadat Duitsland op 22 juni 1941 de Sovjet-Unie had aangevallen, trokken vijandelijke troepen onmiddellijk naar Leningrad. Tegen het einde van de zomer en het begin van de herfst van 1941 waren alle transportroutes met de rest van de Sovjet-Unie afgesneden. Op 4 september begonnen de dagelijkse beschietingen van de stad. Op 8 september namen de soldaten van de "Noord"-groep de bron van de Neva in. Deze dag wordt beschouwd als het begin van de blokkade. Dankzij de "ijzeren wil van Zhukov" (volgens de historicus G. Salisbury) werden de vijandelijke troepen op 4-7 kilometer van de stad gestopt.
Stap 2
Hitler was ervan overtuigd dat Leningrad van de aardbodem geveegd moest worden. Hij gaf het bevel om de stad in een strakke ring te omsingelen en voortdurend te bombarderen. Tegelijkertijd mocht geen enkele Duitse soldaat het grondgebied van het belegerde Leningrad betreden. In oktober-november 1941 werden enkele duizenden brandbommen op de stad gedropt. De meesten van hen gaan naar voedselmagazijnen. Duizenden tonnen voedsel werden verbrand.
Stap 3
In januari 1941 waren er bijna 3 miljoen inwoners in Leningrad. Aan het begin van de oorlog arriveerden minstens 300 duizend vluchtelingen uit andere republieken en regio's van de USSR in de stad. Op 15 september werden de normen voor het uitgeven van voedsel op voedselbonnen aanzienlijk verlaagd. In november 1941 begon de hongersnood. Mensen begonnen flauw te vallen op het werk en in de straten van de stad en stierven van fysieke uitputting. Alleen al in maart 1942 werden enkele honderden mensen veroordeeld voor kannibalisme.
Stap 4
Voedsel werd per vliegtuig en langs het Ladoga-meer naar de stad gebracht. Enkele maanden van het jaar was de tweede route echter geblokkeerd: in de herfst, zodat het ijs sterk genoeg was om de auto's te weerstaan, en in de lente, totdat het ijs smolt. Het Ladogameer werd constant gebombardeerd door Duitse troepen.
Stap 5
In 1941 ontvingen de strijders van de frontlinie 500 gram brood per dag, de gezonde bevolking die voor het welzijn van Leningrad werkte - 250 gram, soldaten (niet van de frontlinie), kinderen, ouderen en werknemers - 125 gram elk. Behalve brood kregen ze praktisch niets.
Stap 6
Slechts een deel van het waterleidingnet werkte in de stad en dat was vooral te danken aan de straatboilers. Vooral in de winter van 1941-1942 was het voor mensen moeilijk. In december stierven meer dan 52 duizend mensen, in januari-februari - bijna 200 duizend. Mensen stierven niet alleen van de honger, maar ook van de kou. Sanitair, verwarming en riolering werden afgesneden. Sinds oktober 1941 is de gemiddelde dagtemperatuur 0 graden. In mei 1942 zakte de temperatuur meerdere malen onder nul. De klimatologische winter duurde 178 dagen, dat wil zeggen bijna 6 maanden.
Stap 7
Aan het begin van de oorlog werden 85 weeshuizen geopend in Leningrad. Elke maand kregen 30 duizend kinderen 15 eieren, 1 kilogram vet, 1,5 kilogram vlees en dezelfde hoeveelheid suiker, 2, 2 kilogram granen, 9 kilogram brood, een pond meel, 200 gram gedroogde fruit, 10 gram thee en 30 gram koffie … De stadsleiding leed geen honger. In de kantine van het Smolny konden ambtenaren kaviaar, gebak, groenten en fruit meenemen. In feestsanatoria gaven ze me elke dag ham, lam, kaas, balyk en taarten.
Stap 8
Het keerpunt in de voedselsituatie kwam pas eind 1942. In de brood-, vlees- en zuivelindustrie begon men voedselvervangers te gebruiken: cellulose voor brood, sojameel, albumine, dierlijk bloedplasma voor vlees. Voedingsgist begon te worden gemaakt van hout en vitamine C werd verkregen uit de infusie van naaldnaalden.
Stap 9
Vanaf begin 1943 werd Leningrad geleidelijk sterker. Gemeentelijke diensten hervatten hun werk. Een geheime hergroepering van Sovjet-troepen werd rond de stad uitgevoerd. De intensiteit van vijandelijke beschietingen nam af.
Stap 10
In 1943 werd Operatie Iskra uitgevoerd, waardoor een deel van de vijandelijke legers werd afgesneden van de hoofdmacht. Shlisserlburg en de zuidkust van het Ladogameer werden bevrijd. De "Victory Road" verscheen aan de kust: een snelweg en een spoorlijn. In 1943 had de stad ongeveer 800 duizend inwoners.
Stap 11
In 1944 werden Operatie January Thunder en de offensieve operatie Novgorod-Luga uitgevoerd, die het mogelijk maakten om Leningrad volledig te bevrijden. Op 27 januari om 20.00 uur werd ter ere van het opheffen van de blokkade vuurwerk afgestoken in de stad. 24 salvo's werden afgevuurd vanuit 324 artilleriestukken. Tijdens de blokkade stierven in Leningrad meer mensen dan in de legers van de Verenigde Staten en Engeland tijdens de hele Tweede Wereldoorlog.
