"De huid van een ongedode beer delen" is een gezegde dat wordt gebruikt wanneer ze willen zeggen dat iemand plannen probeert te maken, voor de uitvoering waarvan er nog steeds geen reden is. De beer is nog niet gedood, hoe kunnen we aannemen dat zijn huid van iemand is?
Wie kwam op het idee om de huid van een beer te verdelen
In Rusland verscheen het gezegde "Je hoeft de huid van een ongedode beer niet te delen" nadat de fabel van La Fontaine "The Bear and Two Hunters" in het Russisch was vertaald. De plot van de fabel is als volgt. De twee jagers gaan het bos in met de bedoeling de beer neer te halen. Ze liepen door het bos, moe en gingen zitten om uit te rusten. Ze hadden de beer nog niet eens ontmoet, maar beiden waren overtuigd van het succes. Jongeren begonnen te fantaseren en te bespreken wat ze met het dier zouden doen zodra ze het kregen.
Het is interessant dat het in het begin van de 20e eeuw in Rusland gebruikelijk was om de huid van een ongedode beer niet te "verdelen", maar om hem te "verkopen", omdat het geen zin heeft om de huid te verdelen, het is waardevol geheel.
De fles wijn die ze bij zich hadden, kwam goed van pas. De wijn wakkerde de verbeelding aan en de jagers begonnen steeds mooiere scènes te bedenken: ze dachten dat de beer al verslagen was en de huid in hun handen. Iedereen had grootse plannen. Beide jonge mannen waren overweldigd en vergaten volledig dat het gevecht met de echte beer nog in het verschiet lag, en het was te vroeg om te ontspannen.
Hier verscheen de beer. Hij verstopte zich in de struiken en luisterde naar de toespraken van de ongelukkige jagers. Zodra de jonge mannen de beer zagen, waren ze allebei vreselijk bang. De eerste had de kracht om op te springen en zich in de struiken te werpen. Hij rende zo goed hij kon, en de beer joeg hem achterna. De jager wist te ontsnappen, omdat de beer hem lange tijd niet achtervolgde. Hij keerde terug naar de open plek, waar de tweede jongeman bewusteloos lag, die het bewustzijn verloor zodra hij de beer zag. Zijn benen begaven het, zijn lichaam werd gewatteerd, de jager kon niet eens opstaan en proberen weg te rennen, zoals zijn vriend.
Een Russisch spreekwoord met een vergelijkbare betekenis: "Zeg niet" Gop "totdat je erover bent gesprongen."
De beer raakte de tweede jager niet aan. Hij boog zich naar hem toe, fluisterde hem iets in het oor en ging voor zijn werk het bos in. Toen de jagers elkaar weer konden ontmoeten, vroeg de weggelopen plant aan zijn vriend wat er met hem was gebeurd. De laatste vertelde hem alles en zei dat de beer zich naar hem toe boog en de volgende woorden in zijn oor fluisterde: "Eerst moet je de beer doden, en pas dan kun je drinken en nadenken over hoe je de vacht kunt verkopen en plezier kunt hebben."
De oorsprong van het spreekwoord in Rusland
Sommige deskundigen zijn van mening dat het gezegde "Je hoeft de huid van een ongedode beer niet te delen" niet verscheen vanwege de fabel van Jean La Fontaine, omdat de meeste mensen er nog steeds niet bekend mee waren: het was niet gebruikelijk dat de gewone man lees Franse fabels. Mensen die de epische en volkskunst bestuderen, zijn er zeker van dat de Russen het spreekwoord hebben overgenomen van andere volkeren waarin het al bestond. Mensen praten bijvoorbeeld graag over de huid van een beer in Frankrijk en Duitsland, er zijn andere volkeren die bekend zijn met deze uitdrukking.
Er wordt aangenomen dat Jean Lafontaine zelf een volksspreuk als basis nam voor de plot van zijn fabel, die in feite ouder kan zijn dan zijn werk. Lafontaine's jaren: 1621 - 1695.
