Woestijn. Als je dit woord hoort, vertegenwoordigt iedereen zeker een enorm gebied waarin vegetatie eerder een luxe is. In feite zijn dit niet alleen eindeloze zandstranden en rotsachtige bergen, waar de temperatuur 's nachts ver onder de min daalt en overdag hoog voor plus, maar ook het thuisland van verschillende soorten van de cactusfamilie. Deze verbazingwekkende planten hebben zich duizenden jaren lang aangepast aan de klimatologische omstandigheden van de grillige woestijn om te overleven.
Zeldzame cactussen
Stenocereus Knol
Deze cactus houdt van warmte en reageert slecht op kou, daarom groeit hij uitsluitend op de zonnige hellingen van de bergen. Qua uiterlijk lijkt de stenocereus op een oud kerkorgel, omdat het geen centrale stam heeft en de talrijke scheuten (van 5 tot 25) verticaal omhoog groeien en 7-8 m bereiken. Wanneer de plant volwassen is, beginnen bloemknoppen te groeien bloeien aan de uiteinden van de stengel, waarvan de grootte ongeveer 8 cm is. Opmerkelijk is dat de bloem pas in de schemering bloeit en bij zonsopgang oprolt tot een buis. De bloei duurt enkele weken, omdat de knoppen beurtelings op verschillende dagen opengaan.
De cactus voedt zich op die dagen dat het regent en slaat van tevoren water in. De stelen van deze plant zijn immers ontworpen om water op te nemen en vocht op te slaan om zo de droge seizoenen te kunnen overleven.
Interessant is dat de stenocereuscactus wordt beschermd door de Amerikaanse wet, omdat hij behoort tot een zeldzame bedreigde plantensoort.
Pachycereus Pringle
Het thuisland van deze cactus is het zuidelijke deel van de Sonorawoestijn. De tweede naam van de plant is cardon. Het verdraagt geen strenge vorst en onder gunstige omstandigheden kan de leeftijd 200 jaar bereiken en is de hoogte 20 meter. Cardon heeft een hoofdstam, waaruit veel takken groeien, die op "jonge leeftijd" met naalden zijn bedekt.
Met de komst van de lente openen zich prachtige witte knoppen aan de uiteinden van elke tak. Elke bloem bloeit slechts 24 uur, maar dankzij het enorme aantal knoppen duurt de bloei enkele weken. Ook verschijnen er na het bloeiproces rode vruchten met grote doornen op de cactus.
Het is interessant dat de vruchten van cardone al heel lang door de lokale bevolking worden gebruikt, omdat ze verdovende middelen bevatten. Net als de Stenocereus Tuber-cactus staat cardone onder staatsbescherming.
Waar zijn doornen voor?
De doornen zijn natuurlijk een bescherming tegen dieren die niet van de plant kunnen smullen. Maar de belangrijkste en belangrijkste functie is om de cactus te beschermen tegen oververhitting en harde wind. Door de zonnestralen te weerkaatsen, verminderen de doornen de verdamping en houden ze vocht vast. En na regen of ochtenddauw houden ze waterdruppels vast die naar de basis stromen, waardoor de plant extra voeding krijgt. Doornen zijn dus gewoon een onmisbaar hulpmiddel voor een plant in de speciale omstandigheden van de woestijn.
De cactus kan dus een van de meest gedurfde, originele planten worden genoemd. Hij is tenslotte een van de oudste bewoners van de planeet, die zich heeft kunnen aanpassen aan de extreme omstandigheden van een warm klimaat.
