De jaarlijkse tariefstijging veroorzaakt een storm van verontwaardiging onder de bevolking. De stijging van de reiskosten in het openbaar vervoer is geen persoonlijke gril van de vervoerders, maar hangt af van een aantal economische factoren.
De stijging van de prijzen voor reizen in het openbaar vervoer (evenals de stijging van de prijzen voor voedsel, nutsvoorzieningen, enz.) wordt voornamelijk in verband gebracht met inflatie. Wanneer de transportkosten hoger worden dan de winst, neemt de directie van het transportbedrijf contact op met de Regionale Tarievendienst. Ze geven een gedetailleerde schatting, opgesteld met de prijzen voor brandstoffen en smeermiddelen, elektriciteit, enz. die al zijn gestegen door inflatie. De prijsstijging voor de diensten van intercityvervoerders kan worden veroorzaakt door een toename van de lengte van de route. Als de lengte van de route bijvoorbeeld 20 km was en er werd besloten om deze uit te breiden naar de volgende nederzetting, dan kan de vergoeding voor de extra afstand in het tarief worden opgenomen. Alle berekeningen worden uitgevoerd door een gespecialiseerde commissie, geleid door de regelgeving van de regio. Een bijkomende factor bij het verhogen van het tarief is een vermindering van subsidies uit de begroting. Deze betalingen zijn bedoeld om een deel van onrendabel vervoer, gratis reizen voor begunstigden en andere maatschappelijk belangrijke uitgaven te dekken. Om protesten en stakingen te voorkomen, is het bovendien noodzakelijk om de lonen van chauffeurs te verhogen, tegenover wie de wegvervoerders een aantal sociale verplichtingen hebben. De afschrijving van het bestaande wagenpark stimuleert ook de vervoerders om tarieven te verhogen. De kosten van reparaties en nieuwe reserveonderdelen stijgen immers van jaar tot jaar. De tariefgroei wordt gecontroleerd door overheidsinstanties zoals de federale en regionale tariefadministraties. Maar er zijn gevallen waarin particuliere ondernemers die zich bezighielden met vervoer, willekeurig en onredelijk, de prijzen voor hun diensten verhoogden. Het eerste signaal van een ongeoorloofde prijsverhoging is een plotselinge tariefsverhoging, terwijl de afgesproken tariefverhoging minimaal twee weken voor de verhoging in de lokale media wordt aangekondigd. Bij een ongeoorloofde verhoging van de tarieven worden de platen met de oude prijzen verwijderd en bij de nieuwe niet op de post gedaan, zodat bij controle het feit van de prijsverhoging niet kan worden bevestigd door iets.
