Waarschijnlijk is geen enkele stad ter wereld, geen enkele straat, denkbaar zonder verkeersborden die de orde en rust helpen handhaven. Zonder verkeersborden zouden de straten in een complete chaos veranderen: razende auto's, eindeloze ongelukken en tal van andere niet erg prettige gevolgen. De autoriteiten van een van de kleine Europese steden besloten echter onverwachts om een experiment uit te voeren - ze verwijderden alle borden van de wegen!
Een riskant experiment
De autoriteiten van Europese steden verwijderen opzettelijk verkeersborden van de wegen, de autoriteiten van Europese steden dwongen een verkeersongeval af en een oncontroleerbare toename van ongevallen op snelwegen. Weinigen besloten een wanhopige stap te zetten; ze verklaarden hun stap door het feit dat ze probeerden de aandacht voor veiligheidsproblemen op de weg te vergroten.
Het is merkwaardig dat steden met zeer matig verkeer als eersten alarm sloegen. Die waarbij 10 ongevallen per jaar al een ramp zijn!
De stad Drachten uit Nederland, de Duitse stad Bomte en anderen doen mee aan een dergelijk programma voor de afwezigheid van verkeersborden. Het experiment werd niet door iedereen goedgekeurd, bovendien werd het hoofd van de stad volgens de strenge Duitse wetten bedreigd met een echte gevangenisstraf omdat hij "de stedelingen in gevaar had gebracht".
Het is vermeldenswaard dat dergelijke maatregelen een verbazingwekkend effect hebben op bestuurders, ze worden veel meer verzameld en attenter tijdens het rijden, het aantal ongevallen is aanzienlijk gedaald. Een geslaagd experiment werd zelfs de basis voor een hele theorie over noodhulp.
Gemeenschappelijke ruimtetheorie
De theorie van de gemeenschappelijke ruimte, ontwikkeld door Hans Monderman, is om alle verkeerslichten en borden uit de stad te verwijderen, zodat de chauffeur zich kan concentreren op de wereld om hem heen. De ontwikkelaar Hans vindt dat de constante druk op de bestuurder in de vorm van metalen borden om hem heen irriteert en drukt, alsof hij wil zeggen: "Kijk waar je heen gaat." Tegelijkertijd laat de aanwezigheid van regelgevende tekens een persoon niet toe om na te denken, omdat alle beslissingen al op de borden zijn geschreven.
De eerste verkeersborden waren de inkepingen van reizigers op de bast van bomen, later werden ze vervangen door houten beelden, en pas tegen de 13e-eeuwse tabletten met indicatieve inscripties verschenen.
Het succes van het experiment werd door veel steden opgemerkt, bijvoorbeeld in Drachten waren er eerder ongeveer 8 ongevallen in een jaar en na innovaties was het aantal nul. Politieagenten uit de stad Bomte registreren hetzelfde positieve kenmerk: elke dag rijden er ongeveer 13.000 auto's door de straten van deze stad en in het verleden was er minstens één keer per week een ernstig ongeval. Maar na de introductie van dit experiment daalde het aantal ongevallen tot nul.
Het is vermeldenswaard dat er in een jaar tijd tot 50 auto-ongelukken plaatsvonden in Bomte, maar nadat de verkeersborden waren verwijderd, werden alle problemen vanzelf opgelost. Er is slechts één straatnaambord in de stad, dat informeert over voetgangers en fietsers die de rijbaan moeten delen met automobilisten.
Zo verliep het succesvolle experimentele programma van de Europese Unie "met een knal", het aantal ongevallen nam af, de chauffeurs achter het stuur voelen zich enigszins comfortabel en zelfverzekerd.
