De economische crisis die veel Europese landen treft, trof Griekenland bijzonder hard. Om een combinatie van verschillende redenen waren de schulden van deze staat aan buitenlandse crediteuren meerdere malen hoger dan het bedrag van het Griekse BBP. Natuurlijk kon Griekenland dergelijke kolossale bedragen niet alleen betalen. Een reële dreiging van wanbetaling doemt op over het land.
In het voorjaar van 2012 kwamen particuliere buitenlandse investeerders, na lange en gespannen onderhandelingen over de herstructurering van de Griekse staatsschuld, overeen om ongeveer 70% van de schuld af te schrijven. Dit versoepelde natuurlijk de positie van het land, maar zijn schulden zijn nog steeds meer dan anderhalf keer groter dan het BBP. Er is nog steeds een reële dreiging dat Griekenland de eurozone verlaat. En dit dreigt met grote financiële verliezen en problemen, niet alleen voor Griekenland, maar ook voor grote Europese banken die Griekse effecten als activa hebben. Dan kosten ze immers niets! Bovendien bestaat er een reëel gevaar dat de situatie in andere problematische landen van de Europese Unie langs de keten sterk zal verslechteren, met name in Spanje, Italië en Portugal.
Buitenlandse geldschieters stellen verdere hulp aan een aantal voorwaarden. Naar hun mening zullen de Griekse regering en het volk moeten instemmen met pijnlijke en impopulaire maatregelen om het land te behoeden voor wanbetaling en een mogelijke exit uit de eurozone. Onder hen: een forse verlaging van de sociale uitkeringen, uitkeringen, een forse verlaging van de overheidsuitgaven, een verhoging van de pensioenleeftijd voor zowel mannen als vrouwen.
De regering van de Bondsrepubliek Duitsland, de belangrijkste "donor" van de Europese Unie, heeft bijzonder strenge eisen gesteld en dringt erop aan dat de Griekse regering de strijd tegen belastingontduikers en de afhankelijke gevoelens van haar burgers scherp opvoert. Ze zeggen dat de Grieken eindelijk moeten begrijpen dat het geduld en de vrijgevigheid van de Europese Unie (in feite de BRD) niet onbeperkt zijn, ze moeten leren binnen hun mogelijkheden te leven, meer verdienen en minder uitgeven. Op sommige punten bereikte de zaak zelfs het niveau van eisen dat de Griekse regering voortaan overeenstemming zou bereiken met buitenlandse schuldeisers over alle uitgaven, dat wil zeggen in feite een deel van de staatssoevereiniteit op te geven.
De Griekse regering zag zich genoodzaakt een aantal zeer impopulaire maatregelen te nemen. Met name de sociale uitkeringen zijn aanzienlijk gedaald en de omvang van de pensioenen is afgenomen. Besloten is om de pensioenleeftijd te verhogen. Dit veroorzaakte een golf van protesten en rellen, die vooral sterk waren in de hoofdstad van Griekenland - Athene. Wat er daarna gaat gebeuren en welke nieuwe concessies de Grieken aan de schuldeisers zullen doen, zal de nabije toekomst uitwijzen.
