Elke taal bevat zo'n enorm aantal woorden dat het onmogelijk is om ze allemaal te gebruiken en zelfs het kennen van elk woord van een moedertaal of vreemde taal is zeer problematisch. Daarom verdelen onderzoekers en geleerden woordenschat in actief en passief.
De woordenschat van elke taal is verdeeld in twee delen: actief en passief. De actieve woordenschat omvat alle beschikbare, bekende en veelgebruikte woorden, bijvoorbeeld: land, brood, eten, mooi, mensen, leren. De passieve voorraad bestaat uit woorden waarvan een persoon de betekenis kent of vermoedt, maar die hij zelf niet in de dagelijkse spraak gebruikt. Dit kunnen verouderde of juist nieuwe woorden, wetenschappelijke of zeer gespecialiseerde woordenschat zijn.
Hoeveel woorden moet je weten?
De algemene woordenschat van de Russische taal omvat ongeveer 500 duizend woorden. Natuurlijk kan geen enkele persoon, zelfs niet de meest ontwikkelde, zo'n enorm aantal woorden kennen. Ja, dit is nutteloos, omdat mensen in verschillende gebieden wonen en in verschillende gebieden werken. Volgens studies kennen jonge kinderen ongeveer 2000 woorden voordat ze naar school gaan, na hun afstuderen stijgt dit aantal tot 10 duizend in het algemeen, en geleerden kunnen kennis van ongeveer 50 duizend woorden tonen. Om echter ongeveer 90% van alle geschreven literaire teksten en tijdschriftartikelen goed te begrijpen, om de spreker te begrijpen en zonder problemen te communiceren, moet je ongeveer 6 duizend van de meest gebruikte woorden kennen. Bovendien is dit cijfer in het Russisch hoger dan in het Engels - daar moet een spreker ongeveer 4-5 duizend bekende woorden kennen om op een voldoende hoog niveau te communiceren en goed gesproken en geschreven spraak te begrijpen.
Een persoon verandert voortdurend zijn vocabulaire, sommige constructies worden vergeten, nieuwe komen in de plaats. Als een persoon zich voortdurend ontwikkelt, breidt zijn vocabulaire zich uit. Als hij geen boeken of artikelen leest, niet communiceert met interessante gesprekspartners, niet reflecteert, worden de woorden geleidelijk uit het geheugen gewist. Daarnaast is er een geleidelijke overgang van een actief vocabulaire naar een passief vocabulaire en vice versa.
Is passieve voorraad nuttig?
Docenten en veel onderzoekers benadrukken dat het nuttig is om woorden uit een passief vocabulaire in een actief vocabulaire te vertalen, dat wil zeggen dat het noodzakelijk is om zo vaak mogelijk onbekende woorden in spraak te gebruiken. En in sommige gevallen is het zelfs handig, bijvoorbeeld bij het leren spreken van een kind, bij het studeren van vreemde talen of bepaalde vakken, specialiteiten op school en universiteit. Het is onmogelijk voor te stellen dat een kind of een volwassene die een nieuw voor hem nieuw onderwerp beheerst, geen nieuwe woorden en uitdrukkingen zou gebruiken in mondelinge of schriftelijke spraak. Een passief vocabulaire zal echter altijd actiever zijn en u moet woorden er niet te moeilijk uit leren en proberen er een gebruik voor te vinden in de dagelijkse communicatie. Het ziet er op zijn zachtst gezegd misschien gek uit, uw gesprekspartners begrijpen misschien niet wat u tegen hen wilt zeggen.
Tegelijkertijd worden woorden, als ze in een passieve voorraad blijven, beter onthouden en wordt hun betekenis lang in het geheugen bewaard. Ze zijn vooral nodig wanneer u complexe wetenschappelijke of historische materialen leest of bestudeert, helpt om in de tekst te duiken, deze te analyseren en conclusies te vergemakkelijken. Dergelijke kennis is juist bij dit gebruik nuttig, daarom is de waarde van een passieve woordenschat niet minder dan een actieve.
