Alleen al de naam "paddenstoel" waarschuwt dat er van zo'n paddenstoel niets goeds mag worden verwacht. Maar sommige paddenstoelen lijken erg op eetbare paddenstoelen en er is enige kennis voor nodig om ze te onderscheiden.
Hoe een paddenstoel eruit ziet
Een van de gevaarlijkste giftige paddenstoelen is de bleke fuut, waarvan de vergiftiging dodelijk is. Er wordt aangenomen dat Agrippina haar man, keizer Claudius, heeft vergiftigd met de bleke paddenstoel. Bleke paddenstoel tast het hart, de lever, de nieren en het zenuwstelsel aan. Bovendien kan een asymptomatische vergiftiging tot 36 uur aanhouden!
De vergiften in de bleke paddestoel - falloïne, phalloidin en amanitine - worden geabsorbeerd uit het maagdarmkanaal en hopen zich op in de lever, waardoor de nieren, het hart en vervolgens het zenuwstelsel worden vergiftigd. Het is onmogelijk om ze te neutraliseren door culinaire verwerking, en als de bleke paddenstoel in je mand is terechtgekomen, is het veiliger om alle paddenstoelen in één keer kwijt te raken.
Hoe herken je een paddenstoel?
De fuut komt van eind juli tot laat in de herfst voor in loof- en gemengde bossen. Het is in zijn geheel giftig, zelfs zijn sporen zijn gevaarlijk. Een jonge bleke paddenstoel ziet eruit als een champignon of een floatpaddenstoel, een volwassen paddestoel lijkt op een groene russula. De kleur van de dop varieert van groen tot geelachtig, soms wit, met radiale vezels met een donkerdere tint. Het witte vruchtvlees van een jonge paddestoel heeft een aangename geur en gelijkmatige smaak, die met het ouder worden specifiek, zoetig wordt.
Je kunt een russula of een drijver van een paddenstoel onderscheiden aan de poot: bij een russula is hij glad, iets dikker naar de bodem toe, terwijl een paddenstoel twee ringen heeft - onder de dop en dichtbij de grond, en de poot eindigt met een opvallende "knol".
Wat de champignons betreft, ze verschillen ook in de afwezigheid van een "knol" en in de kleur van de platen aan de binnenkant van de dop. Bij jonge champignons zijn de platen roze van kleur, donkerder met de leeftijd tot bruin; paddenstoelplaten zijn altijd wit.
Paddenstoelvergiftiging
Onder plantenvergiften staat paddenstoelenvergiftiging op de eerste plaats in het aantal gevallen per jaar. In het paddenstoelenseizoen neemt het aantal vergiftigingen enorm toe. Onthoud dat zelfs eetbare paddenstoelen die in de buurt van wegen, fabrieken of in contact met giftige worden verzameld, vergiftiging kunnen veroorzaken.
De kenmerkende tekenen van vergiftiging zijn koude rillingen, zwakte, hoofdpijn, uitdroging, vervolgens braken, diarree, bewustzijnsvertroebeling.
Een vergiftigd persoon heeft absoluut medische hulp nodig, onthoud dat vergiftiging met een bleke paddenstoel dodelijk is, aarzel niet om een ambulance te bellen! Voor haar komst is het de moeite waard om een maagspoeling te doen: drink een paar glazen gekookt water en wek opnieuw op tot het braaksel is verdwenen. Geef een klysma. Neem actieve kool of een ander medicijn dat gifstoffen bindt. In geval van acute pijn moet u een verdovingspil nemen ("Spazmalgon" of "No-shpa"), gaan liggen met een warm verwarmingskussen in uw benen, zoveel mogelijk vloeistof drinken, wachten tot de dokters arriveren.
