Een van de oudste en meest verbazingwekkende plantensymbolen is de lotusbloem, die de sleutel is geworden tot vele mythologieën van de wereld. Afbeeldingen van een lotus zijn te vinden in de symboliek van het oude Egypte, India, en zijn ook de sleutel in de boeddhistische mythologie.
Het gebruik van de lotusbloem als symbool van de oorsprong van de wereld en zuiverheid begon in de oudste tijden. De lotusbloem werd tegelijkertijd vereerd in Afrika, aan de Middellandse Zeekust van Europa en in Zuidoost-Azië.
Oude Egyptische symboliek
De mythologie van het oude Egypte, rijk aan verschillende symbolen die nog steeds worden gevonden in het dagelijks leven van de mens, heeft de lotus uitgekozen als de bron van de opkomst en voortzetting van het leven van alle dingen. De lotusbloem was het embleem van de Boven-Nijl en vormde, samen met het symbool van de Beneden-Nijl - papyrus, de vereniging van de Egyptische goden. De priesters van veel oude Egyptische goden gebruikten lotusbloemen om hun tempels te versieren. Uit deze aquarel werd volgens de legende de zonnegod Ra geboren, en andere goden van het pantheon werden vaak afgebeeld op tronen van de bloemen van de gigantische Nijl-lotus. Farao's van Egypte droegen lotusscepters als een symbool van de macht die door de goden werd gegeven.
Lotus in de Aziatische mythologie
In Zuidoost-Azië worden lotussen en waterlelies ook als heilig beschouwd. In India - het thuisland van het hindoeïsme en boeddhisme - worden deze witte en roze bloemen in talloze legendes bezongen. Als symbool van vrouwelijke energie betekent de lotus ook vruchtbaarheid, de onthulling van creativiteit en zelfkennis, de spirituele en fysieke ontwikkeling van elke persoon. Lotusbloemen werden naar de tempels van "vrouwelijke" godinnen gebracht, waaronder de hoofdgodin van het hindoepantheon - Lakshmi. Bovendien wordt aangenomen dat de goden Brahma en Agni werden geboren uit de lotusbloem, die hen zuiverheid en zonne-energie gaf.
De meest wijdverbreide religie, waarvan het symbool altijd een lotusbloem of waterlelie is geweest, is het boeddhisme. Een van de ideeën over de oorsprong van de wereld in het boeddhisme is dat het oorspronkelijke universum eruitzag als een gouden (zonne)lotus. De witte lotus wordt al lang beschouwd als een symbool van onschuld, goede bedoelingen en de eindigheid van wedergeboorte. De Boeddha, zittend op een bloem, vormt het "hart van de lotus" - een symbool van zuiverheid en perfectie.
In het Chinese taoïsme, dat lang voor het boeddhisme ontstond, verpersoonlijkte de lotus de spirituele verbetering en het constante levenswiel, een symbool van continu bestaan in ontwikkeling. Vervolgens werden enkele Chinese goden afgebeeld zittend op lotusbloemen, bijvoorbeeld de godin Kuan-Yin, de patrones van kinderen en vrouwen.
Lotus in de mythen van het oude Griekenland en Rome
De lotusbloem drong ook door in de symboliek van het oude Griekenland en het oude Rome, waar het gebruikelijk was om Aphrodite (Venus) - de godin van de liefde ermee af te beelden. Net als in andere religies diende de lotus hier als symbool van onbewolkte energie, ontwikkeling en bovendien fysieke liefde.
