Er wordt gezegd dat ongeveer 70% van de mensen immuun is voor bedwantsbeten, waardoor deze insecten erg moeilijk te detecteren zijn. Maar deze parasieten zijn gemakkelijk te vinden door de bruine vlekken op het beddengoed, die verschijnen wanneer een bedwants wordt verpletterd door een slaperig woelend en draaiend persoon.
Het uiterlijk van bedwantsen
Parasitaire insecten (bed- of huiswantsen) hebben een enigszins afgeplatte lichaamsvorm. De grootte van een volwassene kan variëren van 4 tot 9 mm. Bedwantsen hebben een slurf op hun hoofd, die dient als hulpmiddel voor het doorboren van weefsels en het verder opzuigen van bloed. Naast de proboscis zijn hun boven- en onderkaken, die lijken op stekende borstelharen, ook aangepast voor een menselijke beet. Meestal zijn mannelijke huiswantsen kleiner dan vrouwtjes. De kleur van het schild kan van vuilgeel tot donkerbruin zijn, afhankelijk van de mate van verzadiging met bloed.
Bedwantsen hebben geen vleugels, maar door hun lichte gewicht en afgeplatte lichaam kunnen ze gemakkelijk langs muren en plafonds bewegen. Dit schadelijke insect heeft een dicht gesegmenteerd lichaam, waardoor het bijna onmogelijk is om ze mechanisch te bestrijden. Nadat het bloed is weggezogen, wordt de kever traag en wordt zijn lichaam bruinrood. Aan de kleur kun je gemakkelijk zien of de parasiet lang heeft gegeten.
levensstijl
Insecten activeren hun activiteit met het begin van de duisternis en voeden zich met het bloed van dieren en mensen. Kleine bloedzuigende parasieten zijn nachtdieren en overdag verstoppen ze zich in donkere hoekjes - achter plinten, onder behang, in meubelspleten, boeken, elektronische apparatuur, kleding, en kunnen zelfs in vogelkooien of beddengoed voor huisdieren leven.
De schade van bedwantsen
Onderzoekers hebben nog niet ondubbelzinnig bewezen dat huiswantsen drager zijn van ziekten. Maar de testresultaten laten zien dat hun lichaam de veroorzakers van veel ziekten lang kan vasthouden - tularemie, tyfus, Q-koorts en andere.
Bedwantsen beroven een persoon van een gezonde slaap en zijn de oorzaak van het ongemak dat ze met hun beten veroorzaken. Een persoon die is gebeten, heeft een afname van het werkvermogen, prikkelbaarheid en constante vermoeidheid treden op en het aandachtsniveau neemt af. Na insectenbeten kan roodheid, uitslag of allergische zwelling van de huid optreden.
Tijdens de bijtperiode zit de bedwants niet op één plek, maar beweegt zich door het lichaam en laat een spoor achter dat op een spoor lijkt. De afstand tussen de bijtpunten kan enkele centimeters zijn. Soms kunnen in een zwaar besmet gebied tot 500 beten in één nacht worden gepleegd.
Vanwege hun sterk ontwikkelde reukvermogen vinden insecten gemakkelijk alledaagse kleding, geven ze de voorkeur aan synthetische stoffen, verstoppen ze zich erin en komen samen met een persoon in andere woningen, waardoor hun leefgebied wordt uitgebreid.
