Op 4 juli 2012 maakten experts van de Europese Organisatie voor Nucleair Onderzoek (CERN) bekend dat ze eindelijk het Higgs-deeltje hadden ontdekt. Het bestaan van zo'n hypothetisch deeltje werd ongeveer vijftig jaar geleden voorspeld, maar het werd pas mogelijk om praktische bevestiging van deze hypothese te krijgen na de lancering van de Large Hadron Collider.
Halverwege de jaren 60 van de vorige eeuw voorspelde een weinig bekende docent aan de Universiteit van Edinburgh, Peter Higgs, het bestaan van een speciaal deeltje, dat de basis vormt van het moderne model van het universum. Het is om deze reden dat het Higgs-deeltje "het deeltje van God" wordt genoemd. De LHC - de Large Hadron Collider, een grandioze installatie voor de studie van elementaire deeltjes, hielp om het bestaan van een deeltje experimenteel te bevestigen.
Higgs suggereerde dat er een bepaald medium of "verergerend" veld is, waardoor elementaire deeltjes ermee beginnen te interageren. Hoe sterker de interactie, hoe langzamer het deeltje door het medium breekt en hoe meer massa dit deeltje heeft. In de kringen van natuurkundigen ontstond een idee: door middel van een krachtige versneller een deel van het veld "afknijpen", een soort "Big Bang in omgekeerde richting" regelen.
Volgens de wetten van de kwantummechanica bestaat het door Higgs voorspelde "verergerende" veld uit quanta, die tegelijkertijd zowel een golf als een deeltje zijn. De quanta van het hypothetische Higgs-veld worden in de wetenschap bosonen genoemd.
Het idee van het experiment was om een paar bestaande uit een proton en een Higgs-deeltje te breken met een krachtige impact. Dit zou het mogelijk maken om het vrijgekomen proton te zien, dat veranderde in een foton van licht zonder een specifiek medium en een ander deeltje - het gezochte Higgs-deeltje.
De experimenten begonnen in het begin van de jaren tachtig bij de eerste versneller gebouwd door de Europese Organisatie voor Nucleair Onderzoek. In die tijd was het niet mogelijk om het Higgs-deeltje te vinden, maar er werden veel bemoedigende tussenresultaten behaald. Vervolgens werd er verder gewerkt aan de Large Hadron Collider, gebouwd in de buurt van het meer van Genève. Nieuwe experimenten duurden meer dan elf jaar en maakten het mogelijk om de onderzoeksparameters te corrigeren en het meetbereik te bepalen.
Een aantal jaren wachten en aanzienlijke uitgaven voor het onderzoeksproject hebben hun vruchten afgeworpen. In een officieel CERN-persbericht van 4 juli 2012 werd voorzichtig verklaard dat er duidelijke tekenen van het bestaan van een nieuw deeltje werden geïdentificeerd, die passen in het kader van de theorie van Higgs. Ondanks de bestaande kleine kans op fouten, zijn de meeste natuurkundigen ervan overtuigd dat de zoektocht naar het Higgs-deeltje met succes is voltooid.
