Openbare toespraken van een politicus zijn een belangrijk onderdeel van het politieke leven. Een levendige en gedenkwaardige toespraak stelt u in staat om supporters aan uw kant te trekken, de leider te overtuigen van de juistheid van het standpunt van de leider en politieke punten aan hem toe te voegen.
De structuur van politieke spraak
Elke politieke tekst moet een semantische lading hebben en duidelijk gedefinieerde doelen die de politicus wil bereiken als resultaat van zijn toespraak. Eerst moet u het onderwerp van uw toespraak duidelijk definiëren en er niet van afwijken.
De voorbereiding van een politieke toespraak gaat gepaard met een gedetailleerde analyse van het publiek, zonder welke het onmogelijk is om effectieve communicatie te bereiken. Het is noodzakelijk om de stemming van mensen te begrijpen, hun behoeften en vereisten, wat ze van een politicus verwachten.
Politieke strategen raden aan om uw toespraak op te bouwen volgens het volgende plan. Om in eerste instantie contact te leggen met het publiek, kan dit door de gemeenschappelijkheid van problemen en interesses aan te tonen. Dit is belangrijk omdat het succes van een toespraak sterk afhangt van de emotionele interactie tussen de spreker en het publiek. Dit moet worden gevolgd door een algemene schets van het probleemgebied, evenals een reden voor het belang ervan voor het publiek. Mensen moeten beseffen dat ze persoonlijk geschaad worden door het feit dat het probleem bestaat. Het is raadzaam om dit standpunt te beargumenteren, om feiten te verstrekken, cijfers uit betrouwbare, gezaghebbende bronnen.
Dan moet je je eigen opties aanbieden om het probleem op te lossen, en deze ook vergelijken met de methoden die door tegenstanders worden voorgesteld. De politicus moet aantonen dat hij over de nodige ervaring en competenties beschikt om de genoemde stappen uit te voeren. De voordelen van de sprekerpositie moeten dus duidelijk worden begrepen door het publiek. Concluderend is het de moeite waard om het model van de toekomst te beschrijven en aan het publiek de persoonlijke voordelen van het oplossen van het probleem over te brengen. Het beeld van een ideale toekomst is de apotheose van de voorstelling. Uiteindelijk is het de moeite waard om het publiek te motiveren om actie te ondernemen.
Dit constructieprincipe zal het publiek helpen overtuigen van de juistheid van de beleidskoers en neutrale luisteraars aantrekken.
Sommige experts zijn van mening dat de structuur van de tekst, evenals de optimale locatie van de belangrijkste redenering, zal afhangen van het type publiek. Dus als ze kritisch is over politiek, dan is het de moeite waard om eerst haar vertrouwen te winnen en in te stemmen met waarden. Op een gegeven moment moet je overgaan tot tegenargumenten en twijfels uiten over de juistheid van de redenering van het publiek. In dit geval moet de belangrijkste informatie aan het einde staan. Bij een onbekend publiek is een geleidelijke opbouw van argumentatie aan te bevelen. En voor een loyaal publiek is het beter om de meest interessante en belangrijke aan het begin van de toespraak te zetten.
Vereisten voor de politieke tekst
De stijl van politiek spreken moet aan een aantal eisen voldoen. Onder hen zijn de beknoptheid van presentatie, duidelijkheid en toegankelijkheid, genrediversiteit, emotionele kleuring.
De tekst moet leesbaar zijn. Basisprincipes van leesbaarheid: eenvoud van zinnen (het mag niet meer dan één gedachte bevatten); de compatibiliteit van zinnen van verschillende lengtes (bijvoorbeeld lang - kort - zeer kort); de lengte van een zin mag niet langer zijn dan 20 woorden.
Bij het schrijven van een politieke toespraak moet rekening worden gehouden met de geluidscomponent. Zo worden teksten waarin klankherhalingen (alliteratie) worden gebruikt als expressiever ervaren. Ze zijn vooral belangrijk in slogans en oproepen tot actie. Een voorbeeld is de slogan "Alle macht aan de Sovjets", die helder klinkt vanwege de aanwezigheid in elk woord van de geluiden "v" en "s". Bepaalde klanken kunnen de tekst een bijzondere emotionele smaak geven. Dus de geluiden "r" worden geassocieerd met een dreiging, "m" en "l" - pacificatie, "y" - moedeloosheid.
Manieren om massaperceptie te manipuleren
Politici nemen vaak hun toevlucht tot het manipuleren van de massaperceptie. Deze omvatten het gebruik van onbepaalde werkwoorden, die niet direct aangeven wat er moet gebeuren om het probleem op te lossen. Bijvoorbeeld: "u kent mijn standpunt over deze kwestie." Elke luisteraar van het publiek kan zijn eigen betekenis aan deze uitspraak geven. Dubbelzinnige zinnen worden vaak gebruikt om concurrenten te bestrijden. Bijvoorbeeld: "is het de moeite waard eraan te herinneren waar het beleid van de regerende partij toe heeft geleid?"
Een tweede veelgebruikte techniek is het gebruik van generalisaties om een gevoel van verbondenheid te creëren. Bijvoorbeeld: "Ik kwam, net als jij, van de bodem", "dit probleem is buitengewoon belangrijk voor ieder van ons". Om een gemeenschap met het publiek te vormen, is het ook aan te raden om onpersoonlijke zinnen te gebruiken. Bijvoorbeeld: "slechts enkelen, die aan de macht waren gekomen, bleven de wil van het volk vervullen."
Ook maken politici vaak misbruik van het voorstel van denkbeeldige alternatieven. Bijvoorbeeld: "Je kunt op elk moment stemmen - 's ochtends of' s avonds." Het publiek begint na te denken over een geschikt moment om te stemmen, en niet over het feit dat het mogelijk is om helemaal niet naar de stembus te gaan, omdat dit alternatief is niet voorgesteld. Een favoriete techniek is het gebruik van opposities ("Stem of verlies!").
