Centauren nemen een grote plaats in in de oude Griekse mythologie. Een centaur is een wezen met het lichaam van een paard en de romp en het hoofd van een man. Deze mythologische wezens hebben een menselijke geest en een gewelddadige instelling. Half-mens-half-paarden leven in bergachtige en bosgebieden en voeden zich met menselijk voedsel.
De oorsprong van de centauren. De mythische versie
Volgens de oude Griekse mythologie waren de eerste centauren kinderen van de godin Nephela en de koning van de Thessalische stam van de Lapithen. Nephela beviel van haar vierbenige kinderen in de ingewanden van de Pelephronia-grot. Het is niet bekend hoe half-mensen-half-paarden geboren konden zijn, aangezien zowel Nefela's minnaar - de koning van de Lapiths, als de wettige echtgenoot - de koning van Thessalië Atamant, een volledig menselijke uitstraling en oorsprong had.
Hoe het ook zij, de pasgeboren centauren werden naar de Thessalische berg Pilion gestuurd en nimfen werden aan hen toegewezen als opvoeders. Toen ze volwassen waren geworden, besloten de jongens om hun gezin voort te zetten en gingen ze zonder aarzelen een relatie aan met lokale merries. Ze baarden nieuwe centauren en de afstamming van mythologische wezens ging door.
wetenschappelijke versie
Wetenschappers waren niet tevreden met de mythologische versie van de opkomst van de centauren, dus gingen ze op zoek naar hun eigen bron van de legende. En zoals gewoonlijk vonden ze het. De mediterrane volkeren reden bijna nooit te paard en gaven de voorkeur aan strijdwagens. Ze reisden in strijdwagens, vochten en gingen elkaar opzoeken. Niet ver van de berggebieden rijdend zagen de Grieken vreemde silhouetten van half mens, half paard: het waren ruiters, vertegenwoordigers van nomadische stammen.
Bijna 3000 jaar na het verschijnen van oude Griekse mythen, werden dezelfde indrukken ervaren door de Indianen die de Spanjaarden te paard zagen. Ze besloten dat onbekende goden hen hadden bezocht en begonnen de samengesmolten half-mens-half-paarden te aanbidden. Het is waar dat de Indianen de conquistadores niet lang aanbaden: totdat ze zich realiseerden dat de onbekende goden waren gearriveerd met als doel de Indianen zelf te vernietigen, hun goud te nemen en hun land te bezetten.
Centauren in de studies van oude wetenschappers
Al in de oudheid hebben wetenschappers het bestaan van centauren in twijfel getrokken. In de geschriften van de beroemde wetenschapper Plutarchus wordt vermeld hoe een herder ooit een onbegrijpelijk wezen naar een filosoof bracht: een pasgeboren veulen met een menselijk hoofd en handen. Volgens de filosoof werd het veulen als merrie geboren. Ik moet zeggen dat Plutarch er dol op was om zijn tijdgenoten en nakomelingen voor de gek te houden, dus de geboorte van een onbekend wezen zou wel eens een grap van een filosoof kunnen zijn.
De Romeinse wetenschapper Titus Lucretius geloofde niet in centauren en probeerde zijn ongeloof te rechtvaardigen. Hij betoogde dat de leeftijden van mensen en paarden niet overeenkomen, dus een half mens-half paard kan niet bestaan. Op het moment dat het paard een volledig volwassen persoon wordt, staat de 3-jarige mensenwelp nog in de kinderschoenen. Het was de mismatch van biologische leeftijden die Titus Lucretius diende als bewijs van de onmogelijkheid van het bestaan van een centaur.
