Lange tijd werden speciale mensen uitgenodigd om conflicten op te lossen, vooral grote en langdurige, die hielpen bij het voeren van een dialoog tussen de partijen bij het geschil en het oplossen van een gespannen situatie. Deze mensen worden nu bemiddelaars genoemd en het bemiddelingsproces is een legale manier van alternatieve conflictoplossing geworden.
instructies:
Stap 1
Mediation is een methode om op een voor beide partijen voordelige manier uit een conflict te komen, waarbij een derde neutrale partij wordt betrokken. De mediator bemiddelt om tot overeenstemming te komen over het meningsverschil, maar de partijen zijn zelf actief betrokken bij de besluitvorming. Een mediator kan echter geen mediator in de meest algemene zin van het woord worden genoemd, maar mediation is slechts een van de vormen van mediation.
Stap 2
De bemiddelaar is niet verplicht om specifieke kennis te hebben op het gebied van de oorzaak van het geschil, hij is niet verplicht om te adviseren over meningsverschillen, hij probeert alleen de deelnemers een algemeen begrip van het conflict te geven en te handelen in de richting van de beslechting ervan. Bovendien is het zijn taak niet om het goede en het verkeerde te vinden, niet om een van de partijen te steunen, maar om een consensus te vinden, om een voor beide partijen voordelige oplossing te vinden.
Stap 3
Iedereen kan bemiddelaar zijn. Haar belangrijkste kwaliteiten zijn onpartijdigheid en onafhankelijkheid. Mensen kunnen op onprofessionele en professionele wijze als mediator optreden. Om op professionele basis bemiddelaarsdiensten te verlenen, moet een persoon ouder zijn dan 25 jaar, afgestudeerd zijn en een bemiddelaarsopleiding volgen. Elke bekwame persoon zonder eerdere veroordelingen ouder dan 18 jaar kan onprofessioneel als bemiddelaar optreden. Organisaties of individuen kunnen bemiddelaars aantrekken en, in overleg, al dan niet betalen voor hun activiteiten.
Stap 4
De voordelen van mediation boven procesvoering zijn tijd- en materiaalbesparing, vertrouwelijkheid, het zoeken naar een oplossing die voor iedereen gunstig is, vrijwillige deelname en uitvoering van genomen beslissingen, de universaliteit van de procedure voor verschillende gebieden (intrafamiliaal, organisatorisch, huishoudelijk en andere soorten conflicten), belangenafweging, morele normen, de relatie van de partijen, persoonlijke ervaring.
Stap 5
Het mediationtraject in juridische zin begint met een schriftelijk voorstel van één van de partijen over de uitvoering van deze methode van conflictoplossing. Indien de wederpartij het aanbod aanvaardt, sluiten de strijdende partijen een overeenkomst over het gebruik van mediation, waarin tevens de identiteit van de mediator wordt vastgelegd. Vervolgens gaat de mediator aan de slag en weegt de standpunten van de partijen bij het geschil, hun argumenten, wensen en belangen af, op basis van deze gegevens probeert vervolgens een compromisoplossing voor het conflict aan te bieden. Tegelijkertijd nemen de partijen actief deel aan de discussie, aangezien zij het zijn die, door gezamenlijke inspanningen, zonder de verantwoordelijkheid af te schuiven op de bemiddelaar, een uitweg uit de situatie moeten zien te vinden. Als een uitweg wordt gevonden, wordt een overeenkomst gesloten, die ook in de rechtbank als een minnelijke schikking kan worden beschouwd.
Stap 6
Het enige nadeel van mediation als methode om geschillen op te lossen is dat het vrijwillig is om besluiten die na het sluiten van een overeenkomst zijn genomen, al dan niet uit te voeren. Soms, na meerdere ontmoetingen met de bemiddelaar en schijnbaar productief werk, keren de partijen weer terug naar het conflict, omdat een van de partijen of beide partijen de eerder afgesproken beslissingen niet tegelijk nakomen.
