Het woord "differentiatie" komt van de Latijnse wortel, wat "verschil" betekent. Sociale differentiatie is de verdeling van de samenleving in groepen of niveaus die verschillende sociale posities innemen.
instructies:
Stap 1
Er wordt aangenomen dat sociale stratificatie in elke samenleving mogelijk is, en zelfs in de allereerste stammen waren er groepen die werden gevormd op basis van geslacht en leeftijd. Verschillende leeftijdsgroepen kregen bijbehorende verantwoordelijkheden en privileges. In de daaropvolgende stadia van de menselijke ontwikkeling werd differentiatie ingewikkelder en geleidelijk aan steeds duidelijker.
Er zijn politieke, economische en professionele niveaus. Politieke differentiatie bestaat uit het verdelen van de samenleving in managers en ondergeschikten. Economische verdeeldheid wordt weerspiegeld in de ongelijke inkomens en levensstandaard, in het bestaan van arm en rijk. Professionele differentiatie omvat de toewijzing van groepen naar type activiteit en beroep, sommige beroepen worden als meer prestigieus gedefinieerd.
Stap 2
Differentiatie betekent niet alleen opdeling in groepen, maar ook de definitie van ongelijkheid in termen van positie in de samenleving, prestige en de aanwezigheid van een bepaalde invloed.
Stap 3
Er zijn standpunten over de mogelijkheid om deze verschillen in de samenleving op te heffen. De marxistische leer gaat uit van de veronderstelling dat differentiatie in eerste instantie moet worden geëlimineerd, aangezien dit een manifestatie van onrechtvaardigheid is. Om dit probleem op te lossen, stellen de aanhangers van deze doctrine voor om het economische systeem opnieuw te maken, om privé-eigendom te liquideren. In andere concepten wordt differentiatie beschouwd als een onoverkomelijk kwaad, als een onvermijdelijke aandoening.
Stap 4
Sommige onderzoekers zijn van mening dat sociale verschillen kunnen worden beschouwd als een positief sociaal fenomeen dat ervoor zorgt dat mensen ergens naar streven en verbeteren, waardoor sociale relaties worden verbeterd. Sociale homogeniteit kan een samenleving ten gronde richten. Sommige geleerden merken op dat er in ontwikkelde landen een afname is van verschillen tussen klassen, een toename van de middelste laag van de bevolking en een afname van groepen die tot de extreme polen behoren.
