Ondanks het feit dat er tegenwoordig niet meer zo'n haast is met de kwestie van emigratie naar het buitenland, die een paar decennia geleden aanwezig was, droomt een groot aantal inwoners van de post-Sovjet-ruimte nog steeds van een zoet leven in het buitenland. Deze dromen worden gevoed door een aantal mythen die zich eenvoudig in de geest hebben gevormd.
instructies:
Stap 1
Mythe nummer 1. Hoger loon in het buitenland. Als we het gemiddelde salaris van een gemiddelde inwoner van een welvarend Europees land of de Verenigde Staten vergelijken, dan is het salaris inderdaad hoger. Tegelijkertijd zijn de rekeningen van nutsbedrijven en allerlei belastingen echter ook veel hoger. Bij verschillende verzekeringen moet u maandelijkse aftrekposten niet uitsluiten. Uiteindelijk blijft er niet veel over. Bovendien kunnen specialisten op sommige gebieden, zoals bijvoorbeeld IT-technologieën, in grote Russische steden salarissen ontvangen die hoger zijn dan buitenlandse.
Stap 2
Mythe nummer 2. Een goede baan vinden voor een specialist op hoog niveau in het buitenland is geen probleem. Als je een goede elektricien bent of een zeer getalenteerde serveerster, vind je natuurlijk altijd een baan. Als u een diploma heeft, bijvoorbeeld een arts, kan het jaren duren voordat u uw kwalificaties bevestigt. En dit komt bovenop de noodzaak om te slagen voor een examen in een vreemde taal: hoe geweldig een arts u ook bent, u hoeft niet in uw moedertaal met patiënten te communiceren. En hoeveel artsen spreken Engels of Duits op het niveau om te kunnen communiceren? Dus het blijkt dat zelfs degene die in het begin de afdeling in Rusland, in het Westen, aan het hoofd stond, alleen als verpleegster kan werken.
Stap 3
Mythe nummer 3. Zelfs met een werkloosheidsuitkering kunt u in het buitenland een normaal leven leiden. Het is waar dat leven van een WW zeker mogelijk is. Maar met dat geld kun je geen huis of een goede auto kopen. En je kunt geen kind naar de universiteit sturen. Om dit voordeel te krijgen, moet je de drempels verslaan. Voor sommigen is dit misschien geen probleem. Maar voor iemand die thuis een bepaalde status had en op zijn minst een soort trots heeft, zal dit behoorlijk vernederend zijn.
Stap 4
Mythe nummer 4. Iedereen heeft gelijke kansen in het buitenland. Ja, westerse staten bieden hun burgers bijna gelijke kansen. Het sleutelwoord is van ons. En iedereen die komt, blijft voor altijd vreemden. Tegelijkertijd mag niet worden vergeten dat elke immigrant een concurrent is van de autochtone bevolking, wat betekent dat het niet anders kan dan een zekere afkeer veroorzaken. Bij benoeming in een leidinggevende functie zal in de meeste gevallen de voorkeur worden gegeven aan “onze” en niet aan “iemand anders”.
Stap 5
Deze lijst kan worden vervolgd. Omwille van de objectiviteit is het vermeldenswaard dat veel van degenen die hun land verlieten een baan in een vreemd land konden vinden. Maar er zijn er nog meer die geen zoet leven konden bereiken.
