Steeds meer mensen zijn dol op verschillende oosterse praktijken, op zoek naar een manier om van de routine en het dagelijks leven af te komen. Meditatie wordt voor velen een echte ontdekking.
We kunnen zeggen dat meditatie een staat van puur bewustzijn is zonder inhoud. Het bewustzijn van een moderne mens loopt over van onbeduidende onbeduidende reflecties, onzin, het lijkt op een spiegel bedekt met een laag stof. Deze lagen laten je niet toe om de weerspiegeling van je echte, ware zelf te zien. Veel mensen weten niet eens wie ze werkelijk zijn. Meditatie kan je helpen deze waardevolle kennis op te doen, af te stoffen en naar je spiegelbeeld te kijken.
Meditatie kan in zekere zin tegengesteld zijn aan de geest. De geest is een constante menigte, een persoon analyseert zijn verlangens, probeert gedachten, herinneringen, ambities te systematiseren. Het brein van elke persoon functioneert constant, zelfs in een droom, en geeft aanleiding tot dromen en nachtmerries. Meditatie is een staat die je in staat stelt om boven deze constante ijdelheid uit te stijgen, om voorbij het gebruikelijke kader te gaan.
Gebrek aan gedachten, ophef, stilte van bewustzijn - dit is meditatie. Het is in deze staat dat men zo dicht mogelijk bij het begrijpen van een absolute waarheid kan komen. Meditatie kan niet worden benaderd vanuit het standpunt van de rede, omdat het zich ertegen verzet en het zelfs ontkent. We kunnen zeggen dat iemand begrijpt wat meditatie is wanneer hij zich realiseert dat de oude uitdrukking 'ik denk, dus ik besta' onjuist is.
Hoe dieper de meditatie, hoe duidelijker het wordt dat de mens niet zijn geest is. Op dit moment ontstaan er momenten van absolute stilte, stilte, ontstaat er een gevoel van pure ruimte. Het is in deze staat dat een persoon kan ontdekken wie hij is en waarom hij bestaat. Het is nogal moeilijk voor een moderne persoon om deze staat binnen te gaan, velen hebben jaren nodig om het te bereiken, maar het resultaat is bijna altijd de moeite waard om lang te oefenen.
Het moet duidelijk zijn dat meditatie geenszins concentratie is. Om te kunnen concentreren moet er immers een voorwerp van concentratie zijn. Meditatie probeert zo ver mogelijk af te wijken van het idee van objecten, grenzen. In de staat van meditatie kan er geen grens zijn tussen "ik" en "de wereld" of tussen "binnen" en "buiten". Concentratie veroorzaakt, in tegenstelling tot meditatie, vermoeidheid en put de geest uit. Elke concentratie is een toestand die slechts voor een korte tijd kan worden bereikt. Meditatie is eerder een proces van bevrijding van conventionele ideeën over de wereld, en dit proces vindt niet plaats op een bewust niveau, zonder de geest erbij te betrekken.
