De meeste Japanse tradities lijken ongewoon en vreemd voor Europeanen, en dansen is daarop geen uitzondering. Denk aan de bekwame en langzame dansen van geisha's, de Kagura-danspantomime uitgevoerd door Shinto-dienaren, of de esoterische Noh-dans, die alleen begrijpelijk is voor ontwikkelde mensen.
instructies:
Stap 1
De Japanners verdelen kunst zelden in zijn samenstellende delen, in Japan is het niet alleen gebruikelijk om niet alleen bepaalde soorten dansen te onderscheiden, maar ook om kunst te verdelen in dans, musical, literaire en andere soorten. Ze ontwikkelden zich allemaal tegelijkertijd in de Japanse geschiedenis en beïnvloedden elkaar. Sommige individuele dansen kunnen echter worden onderscheiden op basis van hun kenmerken.
Stap 2
Het belangrijkste kenmerk van Japanse dansen is hun nauwe relatie met andere kunstgebieden en niet alleen gericht op uiterlijke esthetische kenmerken, maar ook op interne inhoud. De ene dans is een pantomime, de andere is een heel theater zonder woorden, waar alle acties, spraak en daden worden uitgedrukt in de vorm van lichaamsbewegingen, en er zijn dansen die het gebed vervangen.
Stap 3
Kagura is een oude Shinto-dans die door aanhangers van deze religieuze beweging als gebed werd gedanst. De dans heeft niet alleen een uiterlijke vorm, maar ook een inhoud, het vertelt over de schepping van de wereld door de godin Amaterasu. Dit is een pantomime-dans waarin bewegingen verschillende acties symboliseren. De echte oude kagura duurde heel lang - van 's morgens tot' s avonds. Na de mythe van de schepping van de wereld te hebben beschreven, toonden de dansers verschillende scènes - van dramatisch tot komisch. Tegenwoordig dansen ze in een vereenvoudigde vorm, waarbij ze de dans begeleiden met trommels en fluit.
Stap 4
De voorloper van dansen in het No-theater zijn de Mai-dansen. Ze werden uitgevoerd door dansers uit de tempel, de bewegingen waren voornamelijk draaiend, ze hielden bamboetakken in hun handen, wat symbool stond voor vruchtbaarheid.
Stap 5
Noh-theater is een bijzondere vorm van Japanse kunst die nauw verbonden is met dans. Bewegingen in Noh-dansen worden "kata" genoemd, er zijn ongeveer 250 soorten, terwijl er slechts 30 echt dansbaar zijn. Dit is een langzame dans, de artiesten voeren elke beweging met speciale gratie uit. Elke kata heeft zijn eigen betekenis, die goed opgeleide toeschouwers moeten kennen om de betekenis van de dans te begrijpen. Als een danser bijvoorbeeld zijn hoofd laat zakken en zijn hand op ooghoogte opheft, waarbij hij zijn handpalm naar boven wijst, drukt hij dus huilen uit.
Stap 6
In het Noh-theater wordt actief gebruik gemaakt van verschillende rekwisieten, die de betekenis van de dans aanvullen. Elk object dat deelneemt aan de performance symboliseert iets. Dit kunnen fans, hoeden, maskers, paraplu's zijn. De bekendste Japanse dansen in het Noh-theater zijn Kurokami, Gion Kouta en Bon Odori, die worden uitgevoerd tijdens het Obon-festival. In elke regio wordt Bon odori op verschillende manieren gedanst, waarbij de bewegingen in verschillende delen van het land dramatisch verschillen.
